بررسی ارتباط سبک مدیریت رابطه‌مدار و ضابطه‌مند با بهره‌وری کارکنان استخرهای خصوصی و دولتی مشهد

هدف از انجام این پژوهش، بررسی ارتباط سبک مدیریت رابطه‌مدار و ضابطه‌مند با بهره‌وری کارکنان استخرهای خصوصی و دولتی شهر مشهد بود. جامعۀ آماری این پژوهش را کارکنان(ناجیان، مربیان، پرسنل اداری و خدماتی)، از مجموع 54 استخر خصوصی و دولتی شهر مشهد(1600=N) تشکیل دادند. با استفاده از فرمول کوکران، نمونۀ آماری برابر با 309 نفر تعیین شد که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای- تصادفی از بین استخرهای مناطق مختلف شهر مشهد انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های استاندارد سبک رهبری باردنز و متزکاس(1969) و بهره‌وری سازمانی آچیو (1980) استفاده شد. با مطالعۀ مقدماتی بر روی 20 نفر از کارکنان استخرهای شهر مشهد، پایایی پرسشنامه­های سبک رهبری و بهره‌وری، با استفاده از روش آزمون آلفای کرونباخ، به‌ترتیب برابر 74/0 و 77/0 به‌دست آمد. روش پژوهش، از نوع توصیفی ـ همبستگی است که به‌صورت میدانی اجرا شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از شاخص‌های توصیفی و ضریبِ همبستگی پیرسون و t مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد، بین سبک مدیریت رابطه‌مدار با بهره‌وری کارکنان رابطۀ مثبت و معنادار (001/0≥P ، 347/0 =r) وجود دارد و بین سبکِ مدیریت ضابطه‌مند با بهره‌وری کارکنان رابطۀ معناداری(192/0=P ، 085/0 =r) مشاهذه نشد. همچنین، بین سبکِ مدیریت رابطه‌مدار با مؤلفه‌های توانایی، درک و شناخت، حمایت سازمانی، انگیزش، بازخورد و اعتبار، رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد. از طرفی، بین سبکِ مدیریت ضابطه‌مند با مؤلفه توانایی، رابطۀ منفی و با مؤلفه­های حمایت سازمانی و اعتبار، رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد.