بررسی ارتباط بین تعادل پرواکسیدانت – آنتی اکسیدانت بامیکروآلبومینوری در بیماران دیابتی

مقدمه استرس اکسیداتیوایجادشده با ازدیاد اکسیدانها وکاهش آنتی ااکسیدانها در پاتوژنزبیماری های متعددی ازجمله نفروپاتی دیابتی دخالت  دارند..هدف این مطالعه  بررسی  ارتباط بین  تعادل پرواکسیدانت – آنتی اکسیدانت  (PAB) بامیکروآلبومینوری در بیماران دیابتی  می باشد. روش کار این مطالعه توصیفی مقطعی در بیمارستان امام رضا (ع) مشهد در سال1391 انجام شد. تعداد 43 بیمار دیابتی بدون میکروآلبومینوری و46 بیمار دیابتی بامیکروآلبومینوری مورد مطالعه قرار گرفتند.40فرد سالم به عنوان گروه شاهدانتخاب شدند. تعیین میکروآلبومینوری بانسبت آلبومین به کراتینین یک نمونه ادرار اتفاقی(ازوسط ادرار) صبحگاهی محاسبه شد که مقادیر بین 30 تا 300میکروگرم آلبومین به  ازای هر میلی گرم کراتینین  به عنوان میکروآلبومینوری درنظر گرفته شد., میزان PAB با به کارگیری محلولهای استاندارد و با کمک روش الیزا تعیین شد.ازضریب همبستگی پیرسون جهت تعیین ارتباط بین متغیرها استفاده شد. نتایج میانگین سطوح PABدربیماران دیابتی به طورمعنی داری نسبت به افراد شاهد بالاتر بود ولی بین دوگروه بیماران دیابتی با وبدون میکرو البومینوری تفاوت معنی داری مشاهده نشد. ارتباط معنی داری بین سطوح PAB با سطوح آلبومین ادرار دربیماران دیابتی با میکروآلبومینوری مشاهده نشد. دربیماران دیابتی بدون میکرو البومینوری بین سطوح PAB با HbA1Cارتباط معنی دار ومستقیمی مشاهده شد ولی دربیماران بامیکروآلبومینوری این ارتباط مشاهده نشد. نتیجه گیری نتایج این مطالعه نشان دهنده افزایش روندهای استرس اکسیداتیو دربیماران دیابتی نسبت به افراد شاهد می باشد ولی ارتباطی بین سطوح PAB با میکرو البومینوری مشاهده نشد.