بررسی اثر میدان الکتریکی روی نانوذره های نقره پایدارشده با سیترات و پلی وینیل‌پیرولیدون

بررسی اثر میدان الکتریکی بر روی نانوذره ­ها، می ­تواند در تصفیه الکتروشیمیایی پساب­ های صنعتی و شهری آلوده ­شده به نانوذره ­های دارای اهمیت باشد. زیرا حضور بیش از مقدار مجاز نانوذره ­ها در محیط زیست می ­تواند برای موجودهای زنده و بشر خطرناک باشد. رفتار نانوذره­ های نقره در میدان الکتریکی اعمال­شده، بیش ­تر به عامل پایدارکننده­ آن­ ها بستگی دارد. این پژوهش، رفتار نانوذره­ های نقره و پایدارکننده ­های آن­ ها را در میدان الکتریکی بررسی می­ کند؛ که از آن به­نام فرایند الکتروکواگولاسیون (EC) یاد می­ شود. نقره نیترات و هیدرازین هیدرات به ­ترتیببه ­عنوان منبع یون­ های نقره و عامل احیاگر به کار گرفته شدند. در آزمایش ­های جداگانه، سدیم سیترات و پلی ­وینیل ­پیرولیدون (PVP) به­ عنوان پایدارکننده­ های نانوذره­ های نقره مورد استفاده قرار گرفتند. با اعمال جریان الکتریکی با ولتاژهای گوناگون، پایداری ذره ­ها بررسی شد. بازده فرایند الکتروکواگولاسیون برای محلول­ های کلوئیدی نانوذره ­های نقره پژوهش شد. در مورد سدیم سیترات، پس از اعمال 90 دقیقه میدان الکتریکی در ولتاژهای گوناگون، پیک جذب نانوذره ­های نقره ناپدید شد؛ که به موجب آن 91/99 درصد نانوذره­های نقره از محیط محلول کلوئیدی حذف شدند. در مورد نانوذره ­های پایدار شده با PVP، پس از گذشت مدت زمان 10 دقیقه از آغاز فرایند EC در ولتاژهای گوناگون، پیک جذب نانوذره ­های نقره از بین رفت و میزان بازده حذف نانوذره ­های نقره به 98/99 درصد رسید.بر مبنای این نتیجه­ ها، نانوذره­ های نقره سنتزشده به ­وسیله سدیم سیترات، به نسبت پایدار می­باشند؛ درحالی­ که نانوذره­ های تهیه­ شده توسط پایدارکننده PVP، برای تشکیل لجن مناسب بوده و در میدان الکتریکی، به آسانی آگلومره می­ شوند.