بررسی اثر مصرف کشمش بر برخی فاکتورهای انعقادی و ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی در بیماران مبتلا به هیپرلیپیدمی: کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده

مقدمه: سطوح بالای فاکتورهای هموستاتیک در خون با خطر افزایش یافته‌ی بیماری­های قلبی عروقی مرتبط هستند. کشمش حاوی ترکیبات پلی‌‌فنلی است که می­تواند خطر بیماری­های قلبی­عروقی را کاهش دهد. در این مطالعه، تاثیر کشمش سیاه هسته‌دار بر برخی فاکتورهای انعقادی، پروفایل لیپیدی و ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی (TAC) در بیماران مبتلا به هایپرلیپیدمی بررسی شد. مواد و روش­ها: در این کارآزمایی بالینی، ۴۰ بیمار مبتلا به هیپرلیپیدمی (۲۵ زن، ۱۳ مرد) با میانگین سنی ۴/۱۰±۰۵/۴۱ شرکت داشتند که به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه مداخله روزانه ۹۰ گرم کشمش مصرف کردند و گروه شاهد، مداخله­ای دریافت نکردند. سطوح پلاسمایی فیبرینوژن، فاکتورهفت انعقادی، پروفایل لیپیدی و TAC در ابتدا و بعد از ۵ هفته مصرف کشمش اندازه‌گیری شد. فعالیت بدنی و یادآمد ۲۴ ساعته در ابتدا و انتهای مطالعه بررسی شد. داده‌ها با آزمون تی مستقل و تی زوجی تحلیل شدند. سطح معنی‌داری کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. یافته­ها: سطح فعالیت فیزیکی و دریافت انرژی بین دوگروه تفاوت معنی‌داری نداشت. بعد از۵ هفته دریافت روزانه­ی کشمش، TAC به طور معنی‌داری در گروه کشمش نسبت به گروه شاهد افزایش یافت (۰۰۱/۰P-). اگر چه سطوح فیبرینوژن و فاکتور هفت در گروه کشمش کاهش یافت، اما در مقایسه با گروه شاهد معنی­دار نبود (۶۳۳/۰P=، ۴۵۹/۰P=). در گروه مصرف‌کننده­ی کشمش، میانگین کلسترول تام سرم ( ۰۱۸/۰P=) و LDL-C (۰۱/۰P=) نسبت به ابتدای مطالعه به طور معنی­داری کاهش یافت، اما بین دو گروه در انتهای مطالعه تفاوت معنی­داری مشاهده نشد (۸۵۵/۰P=، ۷۹۷/۰P=). نتیجه­گیری: نتایج مطالعه­ی حاضر حاکی از این است که مصرف کشمش سیاه دانه­دار که غنی از ترکیبات پلی‌فنلی است، اثرات مطلوبی بر ظرفیت آنتی‌اکسیدانی سرم بیماران مبتلا به هیپرلیپیدمی دارد.