بررسی اثر مصرف مزمن مورفین بر فعالیت غده تیروئید در موشهای صحرایی نر
Authors
Abstract:
مقدمه: محور هیپوتالاموس ـ هیپوفیز در انواع وابستگیهای دارویی، به خصوص اعتیاد به مواد مخدر تحت تأثیر قرار میگیرد. با توجه به نقش کلیدی تیروئید در فعالیتهای حیاتی انسان و ارتباط مستقیم تیروئید با محور هیپوتالاموس ـ هیپوفیز، این مطالعه به بررسی اثر مزمن مورفین (وابستگی به مورفین) بر ترشحات تیروئید پرداخته است. شاید بتوان از نتایج این مطالعه برای درمان بیماران معتاد که علاوه بر تغییرات روانی با تغییرات فیزیولوژیک بدن هم رو به رو هستند استفاده کرد. مواد و روشها: این مطالعه بر روی موشهای صحرایی نر نژاد ویستار انجام گرفت. اندازهگیری غلظت هورمونهای T3، T4، و TSH در سرم جدا شده از خون رترو اوربیتال رتها توسط کیتهای هورمونی و به روش الیزا انجام پذیرفت (گروه شاهد 50=n). سپس با مصرف 21 روزه مورفین (خوراکی و از طریق آب آشامیدنی) موشها معتاد شدند. با خونگیری مجدد از موشها اندازهگیری هورمونها مجدداً (گروه معتاد 50=n) انجام گرفت. در مرحله بعد موشهای معتاد به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول با تزریق نالوکسان (mg/kg 2) سندروم ترک فارماکولوژیک ایجاد شد (نالوکسان پستیمار). در گروه دوم با قطع مصرف مورفین (بعد از 21 روز) علایم سندروم ترک فیزیولوژیک مشاهده و بررسی شد. پس از بروز علایم سندروم ترک در دو گروه فیزیولوژیک و فارماکولوژیک، خونگیری و اندازهگیریهای هورمونی مجدداً انجام گرفت. در گروه جداگانهای قبل از مصرف مزمن مورفین، نالوکسان به صورت پیشتیمار تزریق و سپس مقادیر هورمونی اندازهگیری و با گروههای دیگر مقایسه شد (20=n). نتایج: مقادیر T3، T4 و TSH طی مصرف مزمن مورفین به ترتیب 83/17 و 15/39 درصد کاهش یافت، TSH بدون تغییر بود و T3UP به میزان 16/18درصد افزایش معنیدار یافت. مصرف نالوکسان پس تیمار (ترک فارماکولوژیک) سبب افزایش معنیدار اثر کاهشی مورفین بر T3 و کاهش اثر افزایشی مورفین بر T3UP گردید. تزریق نالوکسان پیشتیمار در هیچیک از اثرات مورفین بر هورمونهای مذکور تغییر معنیداری ایجاد نکرد. نتیجهگیری: کاهش T3 و T4 در دوره مصرف مزمن مورفین و عدم تغییر بارز میزان TSH در این دوره نشان دهنده عواملی است که خارج از محور هیپوتالاموس ـ هیپوفیز در تغییر این هورمونها مؤثر است. با توجه به افزایش معنیدار T3UP در دوره مصرف مزمن مورفین، احتمال افزایش ساخت پروتئینهای متصل شونده به هورمونهای تیروئیدی بالا رفته به این ترتیب میتوان کاهش هورمونهای مذکور را طی مصرف مزمن مورفین توجیه کرد.
similar resources
اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
full textاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
full textبررسی اثر مصرف مزمن مورفین بر فعالیت غده تیروئید در موش های صحرایی نر
مقدمه: محور هیپوتالاموس ـ هیپوفیز در انواع وابستگی های دارویی، به خصوص اعتیاد به مواد مخدر تحت تأثیر قرار می گیرد. با توجه به نقش کلیدی تیروئید در فعالیت های حیاتی انسان و ارتباط مستقیم تیروئید با محور هیپوتالاموس ـ هیپوفیز، این مطالعه به بررسی اثر مزمن مورفین (وابستگی به مورفین) بر ترشحات تیروئید پرداخته است. شاید بتوان از نتایج این مطالعه برای درمان بیماران معتاد که علاوه بر تغییرات روانی با ...
full textاثر تخریب الکتریکی هسته پاراژیگانتوسلولاریس جانبی بر علایم قطع مصرف مورفین در موش صحرایی نر وابسته به مورفین
full text
بررسی اثر ضد دردی مصرف طولانی مدت عصاره آبی خرما بر آستانه درد حاد و مزمن در موشهای صحرایی نر بالغ
سابقه و هدف: درد از اولین علائم ناخوشی و بیماری در انسان است. به همین دلیل تلاش های گسترده ای جهت تشخیص درد و راه های تخفیف آن انجام شده است. هدف از این تحقیق بررسی اثر ضد دردی مصرف مزمن عصاره آبی خرما بر آستانه درد حاد و مزمن در موش های صحرایی نر می باشد. مواد و روشها: مطالعه به صورت تجربی بر روی 48 سر موش صحرایی نر نژاد NMRI با میانگین وزنی 25±250 گرم انجام شد. حیوانات به دو گروه آزمایش و ک...
full textMy Resources
Journal title
volume 7 issue 1
pages 67- 72
publication date 2005-03
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023