بررسی اثر لقی سطوح کنترل بر رفتار آئروالاستیک بالواره با استفاده از آئرودینامیک شبه‌پایا

اتصال سطوح کنترلی، به سایر عناصر جسم پرنده توسط سازوکارهایی انجام می‌گیرد که معمولاً دارای لقی هستند. از آنجا که وجود لقی به‌معنای وجود رفتار غیرخطی سازه‌یی است، بروز رفتار غیرخطی آئروالاستیک بالواره مورد انتظار است. این رفتار از دو دیدگاه دامنه و فرکانس اهمیت دارد. از دیدگاه دامنه می‌تواند باعث ایجاد نوسانات با دامنه‌ی بزرگ و اعمال بار بیش از حد به جسم پرنده شود. از دیدگاه فرکانس نیز می‌تواند باعث خستگی زودرس سازه در مقایسه با سازه‌ی بدون لقی شود. بنابراین، بررسی این موضوع اهمیت زیادی در طراحی اجسام پرنده و تعیین تولرانس لقی سطوح کنترلی دارد. در مطالعه‌ی حاضر اثر لقی سطوح کنترلی بر رفتار آئروالاستیک بالواره‌ی دوبعدی بررسی خواهد شد. الگوی سازه‌یی مورد استفاده در این پژوهش براساس الگوی مقطع بال‌واره و استفاده از معادلات لاگرانژ در تحلیل سازه‌هاست. همچنین الگوی آئرودینامیکی استفاده شده برای شبیه‌سازی نیروهای ناشی از جریان شبه‌پایا، بر پایه‌ی جریان پتانسیل استوار شده‌است. با حل معادلات به‌دست آمده در حوزه‌ی زمان رفتار غیرخطی سیستم در اثر لقی بررسی شده است.