بررسی اثر غلظت و اندازه‌ی نانوسیال آب/ آلومینا بر پارامترهای نوترونیکی و ترموهیدرولیکی در راکتور هسته‌ای 1000-VVER با مجتمع‌های سوخت حلقوی با استفاده از شبکه‌های عصبی مصنوعی

 امروزه برای بهبود راندمان نیروگاه‌­های هسته‌ای، پژوهش­‌های زیادی از جمله استفاده از میله­‌ی سوخت حلقوی با قابلیت خنک‌‌شوندگی از داخل و خارج که مزایای فراوانی در بهبود ویژگی­‌های انتقال حرارت دارد صورت گرفته است. هم­چنین برخی مطالعات نشان داده است که استفاده از ذرات نانو در سیال خنک‌کننده منجر به بهبود خواص حرارتی سیال می­‌شود. استفاده از کدهای نوترونیکی و ترموهیدرولیکی به منظور بررسی اثر نانوسیالات در راکتورهای هسته‌­ای، نیازمند شبیه‌­سازی­‌های پیچیده، دقیق و صرف هزینه­‌های اقتصادی و زمان زیاد است. در این مقاله تأثیر درصدهای حجمی و اندازه­‌ی نانو ذره­ی آلومینا بر پارامترهای نوترونیکی و ترموهیدرولیکی راکتور 1000-VVER با استفاده از یک شبکه­‌ی عصبی مناسب بررسی می­‌شود. نتایج حاصل، نشان­‌دهنده­‌ی این مطلب است که شبکه­‌ی عصبی آموزش داده شده، هم­‌گرایی مناسب و دقت کافی در تعیین پارامترهای نوترونیکی و ترموهیدرولیکی دارد. با استفاده از شبکه­‌ی عصبی ارائه شده، می­توان پارامترهای اساسی یک راکتور را بدون استفاده از کدها و نرم­افزارهای نوترونیکی و ترموهیدرولیکی تعیین کرد که  باعث صرفه­‌جویی زمانی می‌­شود.