بررسی اثر عصاره چای سبز بر روی استرپتوکوکوس موتانس و انتروکوکوس فوکالیس در پلاک‏های دندانی و مقایسه آن با دهانشویه کلرهگزیدین و هیپوکلریت سدیم

مقدمه: پلی‏فنول‏های موجود در چای سبز، باعث مهار رشد باکتری‏های دهان و دندان می‏شود. این مطالعه به بررسی اثر ضدمیکروبی عصاره چای سبز بر رویاسترپتوکوکوس موتانس و انتروکوکوس فوکالیسپرداخته است. مواد و روش‏ها:60 نمونه پلاک دندانی پس از اخذ شدن از بیماران به آزمایشگاه میکروب شناسی منتقل شد. نمونه‏ها در محیط بلادآگار، میتیس سالیواریوس آگار و بایل اسکولین آگار کشت داده شدند و در مدت 48 ساعت در مجاورت (10-5 درصد) Co2، دمای 37 درجه سانتیگراد انکوبه گردیدند. پس از مشاهده کلونی‏ها در پلیت، از آنها لام تهیه و سپس رنگ آمیزی گرم انجام شد. برای تعیین هویت و شناسایی میکروارگانیسم‏هااز تست‏های میکروبی و شیمیایی معمول استفاده گردید. در ادامه جهت تعیین حساسیت و مقاومت باکتری به چای سبز، هیپوکلریت سدیم و کلرهگزیدین از روش Disc Diffiusion Agar استفاده شد. در تحلیل داده‏ها از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی در سطح معنی‏دار 05/0a= استفاده شد. یافته‏ ها: آزمون آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد در استرپتوکوکوس موتانس، قطر هاله عدم رشد چای سبز با کلرهگزیدین تفاوت معنی‏داری نداشت (305/0P=)، اما به صورت معنی‏داری کمتر از هیپوکلریت سدیم بود (001/0P=)؛ همچنین اثر مهاری هیپوکلریت سدیم به صورت معنی‏داری بیشتر از کلرهگزیدین بود (038/0P=). در انتروکوکوس فوکالیس به صورت معنی‏داری اثر هیپو کلریت سدیم بیشتر از چای سبزو کلرهگزیدین بود (001/0P