بررسی اثر داروی سوماتریپتان بر یادگیری و حافظۀ مختل شده به دنبال القای مهار منتشر شوندۀ مکرر

مقدمه: مهار منتشر شونده، یک موجی گذرا و خود منتشر شونده از دپلاریزاسیون نورون‌ها و سلول‌های گلیال است که با مهار موقتی تمام فعالیت‌های مغز ادامه پیدا می‌کند. مهار منتشر شونده در میگرن و سایر سردردها دخالت داشته و می‏تواند در مدل‏های حیوانی، با تحریکات الکتریکی و شیمیایی ایجاد ‌شود. نشان داده‌ شده است که مهار منتشر شوندۀ مکرر موجب اختلالات حافظه در موش‌های صحرایی جوان می‌شود. اثر داروهای پیشگیری کننده از میگرن بر روی مهار منتشر شونده، گزارش شده است. در مطالعۀ حاضر اثر سوماتریپتان به عنوان یک داروی پیشگیری کننده از میگرن بر اختلالات حافظۀ القاء شده توسط مهار منتشر شونده در موش‏های صحرایی جوان بررسی شد. مواد و روش‌ها: موش‌های صحرایی ویستار (80-60 گرمی) در گروه‏های؛ مهار منتشر شونده، شم، سوماتریپتان 0/1 و سوماتریپتان 0/5 تقسیم شدند و مهار منتشر شونده با تزریق کلرید پتاسیم (2 مولار) به صورت هفتگی به مدت چهار هفته القاء شد. سوماتریپتان (0/1 و 0/5 میلی‌گرم/کیلوگرم) نیز به صورت هفتگی به مدت 4 هفته در گروه‌های درمان تجویز شد. حافظۀ ایجاد شده متعاقب یادگیری اجتنابی غیر فعال به وسیلۀ تست جعبۀ شاتل در زمان‌های مختلف در موش‏های صحرایی بررسی شد. یافته‌ها: مهار منتشر شونده به طور چشمگیری زمان تأخیر اولیۀ ورود به محفظۀ تاریک شده را افزایش داد. مهار منتشر شونده، یادآوری فعالیت آموخته شده را نیز مختل کرد. تجویز دوز پایین سوماتریپتان سبب بهبود حافظه 30 دقیقه پس از یادگیری شد، درحالی‎که دوز بالا می‌تواند سبب بهبود حافظه 30 دقیقه، 24 ساعت و 1 هفته پس از یادگیری شود. نتیجه گیری: این مطالعه نقش مثبت سوماتریپتان در یادگیری و اختلال حافظۀ ایجاد شده توسط مهار منتشر شوندۀ مکرر را نشان داد.