بررسی اثر جدا کننده دای (میکروفیلم) بر روی سختی سطحی دای گچی در شرایط مختلف

Authors

  • اعظم السادات مدنی استادیار گروه پروتزهای دندانی دانشکده دندانپزشکی و مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
  • محمدرضا صابونی استادیار گروه پروتزهای دندانی دانشکده دندانپزشکی و مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
Abstract:

مقدمه: یکی از مراحل مهم در ساخت ترمیم های ثابت، آماده سازی دای استونی است، که در حقیقت کپی دندان تراش خورده می باشد و باید حداکثر تطابق را در کپی سازی دندان تراش خورده داشته باشد. دای گچی هنگام مومکاری ممکن است توسط قلم های مربوطه خراشیده شده و از دقت کار بکاهد. جهت سهولت کار از میکروفیلم که نوعی لوبریکنت است به عنوان جدا کننده بر روی سطح دای استفاده می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر جدا کننده دای (میکروفیلم) در شرایط مختلف استفاده، بر سختی سطح دای گچی است. مواد و روش ها: با استفاده از لوله های ساخته شده از PVC، 40 دای با قطر 2 و ارتفاع 1 سانتیمتر از گچ type IV dental stoneExtra hard ساخت کشور آمریکا طبق دستور کارخانه سازنده ساخته شد. پس از 24 ساعت نگهداری در شرایط اطاق برای رسیدن به حداکثر استحکام فشاری خشکی نهایی، دای ها به چهار گروه ده تایی تقسیم شدند و به ترتیب زیر مورد استفاده قرار گرفتند: 1- گروه کنترل (بدون استفاده از میکروفیلم)        2- گروه A (10 دقیقه غوطه وری سازی در میکروفیلم) 3- گروه B (غوطه ور کردن در میکروفیلم به مدت 10 دقیقه و 12 ساعت نگهداری) 4- گروه C (غوطه ور کردن در میکروفیلم به مدت 10 دقیقه و 24 ساعت نگهداری) سختی سنجشی با زمان نفوذ 5 ثانیه و 25 گرم برای همة نمونه ها تکرار شد و عدد سختی بدست آمده از چهار گروه مورد آنالیز آماری از نوع آنالیز واریانس یکطرفه، آزمون های چندگانه دانت و توکی و کراسکال والیس قرار گرفت. در آزمون ها سطح معنی دار 5% مدنظر بود. یافته ها: بهترین میانگین سختی سطحی مربوط به گروه کنترل (5/12±8/77) و پس از آن گروه A با 10 دقیقه غوطه ور سازی در میکروفیلم (4/7±1/41) سپس گروه B با غوطه ور کردن در میکروفیلم به مدت 10 دقیقه و 12 ساعت نگهداری (9/5±7/30) و در نهایت غوطه ور کردن در میکروفیلم به مدت 10 دقیقه و 24 ساعت نگهداری (5/2±22) بود. آنالیز آماری ANOVA نشان داد که بین 4 گروه اختلاف معنی داری وجود دارد (001/0P=). آزمون دانکن در مقایسه هر گروه با گروه کنترل اختلاف معنی داری را نشان داد (001/0P=). با آزمون توکی گروهها با هم مقایسه شدند که فقط گروه B و Cاختلاف معنی داری با هم نداشتند. نتیجه گیری: در محدودة این مطالعه نتایج زیر بدست آمد: 1.       افزودن میکروفیلم به دای استونی باعث کاهش قابل ملاحظه و معنی دار سختی سطحی دای شد. 2.       آغشته کردن میکروفیلم تا 12 ساعت کاهش قابل ملاحظه ای در مقدار سختی سطحی را نشان داد. 3.       بین زمان های 12 و 24 ساعت پس از استفاده از میکروفیلم تفاوتی در سختی سطحی دای استونی ایجاد نشد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی اثر رطوبت بر سختی سطحی دای گچی

بررسی اثر رطوبت بر سختی سطحی دای گچی دکتر محمدرضا صابونی* - دکتر حبیب اله اسماعیلی** - دکتر سیدخسرو شمسیان*** *- استادیار گروه آموزشی پروتزهای دندانی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد. **- استادیار گروه پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی مشهد. ***- مدیر کلینیک دندانپزشکی جهاد دانشگاهی واحد مشهد. چکیده زمینه و هدف: دیچ کردن دای گچی مرحله ای مهم در پروتز ثابت می باشد، بعضی از افراد جهت آسا...

full text

بررسی اثر ژن، برای صفات مختلف در ذرت با استفاده از سیستم تلاقی دای آلل

به منظور بررسی اثر ژن برای صفات مختلف از 5 لاین اینبرد ذرت و تلاقیهای یک طرفه آنها در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار استفاده شد. تجزیه به وسیله روش هیمن نشان داد که نحوة اثر ژن در رابطه با صفات عملکرد،‌ تعداد روزهای تا ظهور%50کاکل، تعداد روزهای تا شروع گرده دهی، ارتفاع بوته، تعداد روزهای تا رسیدن فیزیولوژیک، تعداد روزهای تا رسیدن کامل، ‌طول بلال، قطر بلال، تعداد دانه در ردیف، عمق دانه،...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 30  issue شماره 1,2

pages  79- 86

publication date 2006-03-21

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023