بررسی اثر تسلیح و تراکم خاک ماسه‌یی با استفاده از آزمایش ظرفیت باربری کالیفرنیا (C‌B‌R)

در نوشتار حاضر، اثر تسلیح با ژئوتکستایل، عمق قرارگیری آن، تعداد لایه‌های تسلیح و همچنین اثر تراکم لایه‌های فوقانی جایگزین در بهبود ظرفیت باربری بستر ماسه‌یی سست با آزمایش C‌B‌R بررسی شده است. نتایج نشان می‌دهد که با قرارگیری لایه‌ی ژئوتکستایل در عمق ۱٫۵ سانتی‌متری از سطح نمونه (نسبت عمق قرارگیری لایه‌ی تسلیح به قطر سنبه‌ی بارگذاری برابر ۰٫۳)، میزان بهبود در باربری به بیشترین مقدار خود می‌رسد. با افزایش عمق قرارگیری لایه‌ی تسلیح و دور شدن از حوزه‌ی تأثیر تنش، از میزان تأثیر آن در بهبود باربری بستر کاسته می‌شود. همچنین برای دستیابی به یک مقدار C‌B‌R مشخص، می‌توان در حالت بستر مسلح از ضخامت کمتری از لایه‌ی خاک جایگزین با تراکم بالا در مقایسه با حالت بستر غیرمسلح استفاده کرد. به عبارت دیگر، در صورت عدم دسترسی به مصالح مناسب، عمل تسلیح می‌تواند موجب کاهش هزینه‌های تهیه‌ی خاک مناسب شود. در شرایط تراکم و ضخامت یکسان از لایه‌ی جایگزین، وجود ۲ لایه‌ی تسلیح باعث افزایش ظرفیت باربری در مقایسه با حالت تسلیح با ۱ لایه‌ی ژئوتکستایل می‌شود.