بررسی اثر بربرین بر میزان آلبومین خون و برخی آنزیم‌‌های کبدی در موش صحرایی سالم و دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

مقدمه کبد از اندام‌‌های موثر بدن در متابولیسم مواد مختلف و هورمون‌‌ها به شمار می‌‌آید و برای مقابله با اثرات مخرب دیابت و تاثیر آن بر برخی آنزیم‌‌های کبدی نیاز به آنتی اکسیدان قوی می‌‌باشد. در مطالعه حاضر اثرات بربرین بر آلبومین و آنزیم‌‌های آسپارتات آمینوترانسفراز (SGOT یا AST) و آلانین آمینوترانسفراز (SGPT یا ALT) بررسی شد. مواد و روش‌‌ها در این مطالعه، 50 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با محدوده وزنی 180-230 گرم به 5 گروه 10 تایی شامل گروه‌‌های کنترل (که همزمان با دیابتی شدن موش‌‌ها بافر سیترات دریافت کردند)، گروه دیابتی (با تزریق درون‌‌صفاقی mg/kg 55 استرپتوزوتوسین)، گروه تجربی 1 (دیابتی- دریافت mg/kg 10 بربرین) و گروه تجربی 2 (دیابتی- دریافت  mg/kg 15 بربرین) و تجربی 3 (دیابتی- دریافت mg/kg 20 بربرین) تقسیم شدند. بعد از گذشت دو ماه از دیابتی شدن موش‌‌ها دوزهای مختلف بربرین بصورت زیر جلدی به مدت 2 هفته تزریق شد. بعد از پایان روز مقرر نمونه‌‌ها برای بررسی فاکتورهای خونی، مورد آزمایش قرار گرفتند. یافته‌‌ها کاهش معنی‌‌داری در میزان آلبومین گروه دیابتی نسبت به گروه کنترل و همچنین افزایش معنی‌‌داری در میزان آلبومین سرم در گروه‌‌های درمانی با بربرین نسبت به گروه دیابتی مشاهده شد و همچنین آنزیم‌‌های آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز در گروه دیابتی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی‌‌دار داشت اما در گروه‌‌های درمانی نسبت به گروه دیابتی کاهش معنی‌‌دار مشاهده گردید.   نتیجه‌‌گیری یافته‌‌ها نشان داد که با تزریق زیر جلدی بربرین، اثرات مخرب دیابت بر آنزیم‌‌های کبدی در گروه‌‌های درمان شده با بربرین بهبود یافت.