بررسی اثرات سایمتیدین بر فعالیت حرکتی در موش‌های سوری: ارزیابی نقش گیرنده‌های اوپیوییدی

Authors

  • صادقی, حسن
  • فروزش‌فرد, محمد
  • رشیدی‌پور, علی
  • طاهریان, عباسعلی
  • وفایی, عباسعلی
Abstract:

سابقه و هدف: گزارش‌های متناقضی در مورد نقش سایمتیدین در فعالیت حرکتی وجود دارد. از طرفی شواهد ضد و نقیضی مبنی بر تعامل سایمتیدین و سیستم اوپیوییدی روی فعالیت حرکتی وجود دارد. از این‌رو، هدف این مطالعه بررسی اثرات سایمتیدین در فعالیت حرکتی موش سوری و نقش گیرنده اوپیوییدی در این اثرات است. مواد و روش‌ها: در این طرح از 36 سر موش سوری نر در 6 دسته شش‌تایی با وزن 30- 25 گرم استفاده شد. داروهای سایمتیدین (mg/kg50) و مورفین (mg/kg5) بر اساس اهداف مورد نظر به صورت داخل صفاقی و نالوکسان (mg/kg2) به صورت زیرجلدی تزریق گردیدند. موش‌های سوری بعد از 25 دقیقه تزریق داروها به داخل قفس مورد نظر که به یک سیستم مونیتورینگ مادون قرمز متصل به کامپیوتر مجهز بود گذاشته شدند. فعالیت حرکتی هر حیوان به مدت سی دقیقه ثبت گردید. یافته‌ها: سایمتیدین نسبت به گروه کنترل موجب کاهش فعالیت حرکتی در موش‌ها گردید که از نظر آماری این اختلاف معنی‌دار است (000/0 =P). نالوکسان تأثیر معنی‌داری در فعالیت حرکتی ناشی از سایمتیدین نداشت. فعالیت‌های حرکتی در موش‌های دریافت کننده مورفین نسبت به گروه کنترل اختلاف معنی‌داری نداشت. سایمتیدین نیز موجب تغییر معنی‌داری در فعالیت حرکتی ناشی از مورفین نگردید. نتیجه‌گیری: یافته‌های فوق نشان می‌دهند که سایمتیدین فعالیت حرکتی را در موش‌ها کم می‌کند و اثرات آن مستقل از سیستم اوپیوییدی اعمال می‌شود.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی اثرات سایمتیدین بر فعالیت حرکتی در موش های سوری: ارزیابی نقش گیرنده های اوپیوییدی

سابقه و هدف: گزارش های متناقضی در مورد نقش سایمتیدین در فعالیت حرکتی وجود دارد. از طرفی شواهد ضد و نقیضی مبنی بر تعامل سایمتیدین و سیستم اوپیوییدی روی فعالیت حرکتی وجود دارد. از این رو، هدف این مطالعه بررسی اثرات سایمتیدین در فعالیت حرکتی موش سوری و نقش گیرنده اوپیوییدی در این اثرات است. مواد و روش ها: در این طرح از 36 سر موش سوری نر در 6 دسته شش تایی با وزن 30- 25 گرم استفاده شد. داروهای سایمت...

full text

اثر تزریق داخل صناقی سایمتیدین بر پاسخ درد ناشی از فرمالین در موشهای سوری

هدف : مطالعه اثر محیطی سایمتیدین بر پاسخ درد ناشی از فرمالین و همچنین تاثیر ان بر اثر ضد دردی مورفین در موشهای سوری. طرح : مطالعه تجربی. حیوانات : هفتاد و دو عدد موش سفید کوچک آزمایشگاهی نر با وزن بین 26-23 گرم. روش : گذاشتن حیوانات در دستگاه آزمون فرمالین، تزریقات داخل صفاقی سایمتیدین (5، 10 و 20 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن)، مرفین (5 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) و سایمتیدین...

full text

بررسی نقش گیرنده‌های اوپیوییدی بر اثر ضداضطرابی عصاره آبی(جوشانده) سرشاخه‌های بادرنجبویه در موش سوری

    Background & Objective: Melissa officinalis(MO) is a herb which grows in different parts of Iran. In previous studies, it was reported that 10% ethanolic extract of the aerial parts of MO, i.e. leaf and stem, could bring about antinociceptive, anticonvulsive, and sedative effects on rats. This study was designed to evaluate anxiolytic effects of different doses of the aqueous decoction extr...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر تزریق داخل صناقی سایمتیدین بر پاسخ درد ناشی از فرمالین در موشهای سوری

هدف : مطالعه اثر محیطی سایمتیدین بر پاسخ درد ناشی از فرمالین و همچنین تاثیر ان بر اثر ضد دردی مورفین در موشهای سوری. طرح : مطالعه تجربی. حیوانات : هفتاد و دو عدد موش سفید کوچک آزمایشگاهی نر با وزن بین 26-23 گرم. روش : گذاشتن حیوانات در دستگاه آزمون فرمالین، تزریقات داخل صفاقی سایمتیدین (5، 10 و 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن)، مرفین (5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) و سایمتیدین...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 7  issue 3

pages  119- 124

publication date 2006-08

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023