بررسی اثرات تغییر اقلیم بر تبخیرتعرق روزانه در مدل‌های با ساختار ریاضی متفاوت در اقلیم‌های مختلف ایران

تغییر اقلیم از طریق تغییر در الگوی دما، بارش و سایر متغیرهای آب و هوایی بر همه فرآیندهای هیدرولوژیک تأثیرگذار است. یکی از مهم­ترین تبعات تغییر آب و هوا، تأثیر آن بر مصرف آب کشاورزی می­باشد که می­تواند مدیریت منابع آب را با چالش­های جدی روبرو سازد. هدف از این پژوهش، بررسی اثرات تغییر اقلیم بر تبخیرتعرق روزانه در مدل­های با ساختار ریاضی متفاوت در اقلیم­های مختلف ایران است. برای این منظور از مدل گردش عمومی جو HadCM3و با استفاده از مولد آب و هوای LARS-WG 5.5،پارامترهای کمینه دما، بیشینه دما، بارش و ساعات آفتابی در مقیاس روزانه برای دوره 2036-2017 بر مبنای سناریوهای A1B، A2 و B1 شبیه­سازی شد. نتایج به دست آمده حاکی از افزایش دما و کاهش بارندگی و هم­چنین افزایش تبخیرتعرق مرجع در اقلیم­های مختلف بود. در بخش دیگری از این پژوهش، با مقایسه بین معادلات تجربی این نتیجه حاصل شد که روش هارگریوز با مقدار R2مناسب، NS نسبتاٌ خوب و مقدار RMSE و MAEکمتر نسبت به سایر روش­ها، می­تواند جایگزین مناسبی برای روش پنمن- مونتیث- فائو در مقیاس روزانه باشد. به طور مثال، ایستگاه بیرجند دارای 59/0 = R2، 53/0 = NS، 84/6 = RMSE و 01/6= MAE می­باشد. در نهایت، روش­های هارگریوز سامانی و مک­کینگ کمترین دقت را در برآورد تبخیرتعرق مرجع داشتند. بنابراین، می­توان روش هارگریوز را به عنوان بهترین روش جایگزین برای برآورد تبخیرتعرق مرجع در مقیاس روزانه انتخاب نمود.