بررسی آمفیبولیت‌های منطقة بهرام‌گور ‏در شمال‌باختری معدن گل‌گهر سیرجان- کرمان با تأکید بر پاراژنز کانی‌ها و داده‌های شیمی سنگ‌کل

منطقة بررسی‌شده در شمال‌باختری معدن گل‌گهر سیرجان (منطقة حفاظتی بهرام‌‏‌گور) استان کرمان جای دارد و بخشی از پهنة سنندج- سیرجان است. این منطقه دربردارندة سنگ‌‏‌های دگرگونی گوناگون با خاستگاه آذرین بازی و رسوبیِ اسلیت، فیلیت، شیست (گارنت‌شیست، آمفیبول‌شیست، میکاشیست، کیانیت‌شیست)، اپیدوت‌آمفیبولیت، آمفیبولیت، گنیس، کوارتزیت و مرمر است. از میان سنگ‌‏‌های یادشده، آمفیبولیت‌‏‌ها با پاراژنز متفاوت، دچار بالاترین درجة دگرگونی تا رخسارة آمفیبولیت شده‌‏‌اند. خاستگاه آمفیبولیت‌‏‌های یادشده، سنگ‌‏‌های آذرین بازی است که ترکیب شیمیایی آنها در محدوده توله‌ایتی تا کالک‌آلکالن و سنگ‌مادر آنها از نوع پوستة اقیانوسی بوده است. برپایة نمودارهای زمین‌شیمیایی، آمفیبولیت‌‏‌های منطقه چه‌بسا به پهنه‏‌های زمین‌ساختی پشت‌کمانی (BABB) وابسته بوده‌اند که شباهت بسیاری به پشته‌‏‌های میان‌اقیانوسی (MORB) دارند. ماگمای اولیه سنگ‌‏‌های آذرین بازی و سنگ‌مادر آمفیبولیت‌‏‌ها، از اسپینل‌پریدوتیت جدایش یافته است. برپایة داده‌‏‌های با آنومالی مثبت Ba، آنومالی منفی Nb و نسبت کم Nb/U، ماگمای سازندة سنگ‌مادر هنگام بالاآمدن، دچار آلودگی پوسته‌‏‌ای شده است و این نکته نشان می‌دهد ماگما چه‌بسا در یک محیط فرافرورانش وابسته به اقیانوس نئوتتیس جایگزین شده است.