برآورد شتاب طیفی در منطقه اصفهان و مقایسه نتایج با شتاب طیفی آیین‌نامه 2800 ایران و آیین‏نامه IBCامریکا

در این تحقیق به‌منظور برآورد شتاب طیفی به‌صورت مستقیم با استفاده از روابط تضعیف در منطقه اصفهان (E54-5/49 و N1/34-31)، ابتدا،پارامتر‏های لرزه‏خیزی در گستره مورد بررسی به تفکیک ایالت‏های لرزه‏زمین‌ساختی منطقه محاسبه، و سپس، با استفاده از نقشه گسل‌ها و اطلاعات زمین‏لرزه‏های گذشته، نقشه‌ای از چشمه‌های بالقوه زمین‏لرزه برای منطقه اصفهان تهیه شده است. با استفاده از روابط تضعیف طیفی کمبل و بزرگنیا (2003) و آمبرسیز و همکاران (2005)، بیشینه شتاب جنبش زمین و شتاب طیفی در دوره تناوب‌‌‌‌های متفاوت تعیین و از آن نقشه‌های پهنه‌بندی زمین‏لرزه به روش احتمالاتی اصلاح شدهبرای دوره تناوب‌‌‌‌‌‌های صفر، 2/0، 4/0، 6/0 و 1 ثانیه تهیه شده است. با اِعمال ضریب بازتاب آیین‏نامه 2800 بر نقشه پهنه‌بندی بیشینه شتاب جنبش زمین، نقشه‌های پهنه‏بندی برای دوره تناوب‌‌‌‌‌‌های دیگر بر پایه شتاب طیفی تهیه و نتایج آن با نتایج روش مستقیم برآورد شتاب طیفی مقایسه شده است. بیشینه شتاب افقی در شهر اصفهان برای 10% احتمال افزایش در 50 سال با استفاده از رابطه تضعیف کمبل و بزرگنیا (2003)،g1/0 و با استفاده از رابطه آمبرسیز و همکاران (2005)، g19/0 به‌دست می‏آید. در منحنی شتاب طیفی شهر اصفهان، بیشترین شتاب افقی با استفاده از رابطه کمبل و بزرگنیا (2003) در دوره تناوب‌‌‌‌ 1/0 ثانیه برابر g35/0 و با استفاده از رابطه آمبرسیز و همکاران (2005) در دوره تناوب‌‌‌‌ 11/0 ثانیه برابر g61/0 حاصل می‏شود. همچنین، مقایسه شتاب طیفی حاصل از روابط تضعیف و شتاب طیفی به‌دست آمده از آیین‏نامه‏های 2800 ایران و IBCامریکا در دوره تناوب‌‌‌‌‏های متفاوت، به‌طور مشخص برای شهر اصفهان نشان می‏دهد که تا دوره تناوب‌‌‌‌ 1/0 ثانیه مقادیر شتاب طیفی آیین‏نامه 2800 ایران و مقادیر به‌دست آمده از رابطه آمبرسیز و همکاران (2005) نزدیکی قابل‌قبولی با یکدیگر دارند. شتاب طیفی حاصل از رابطه کمبل و بزرگنیا (2003) کمتر از شتاب طیفی به‌دست آمده از آیین‏نامه 2800 ایران و رابطه آمبرسیز و همکاران (2005) است. رابطه آمبرسیز و همکاران (2005)، به علت دخیل بودن داده‏های ایران در آن، نسبت به رابطه کمبل و بزرگنیا (2003) برای گستره مورد بررسی قابل اطمینان‏تر است. شتاب طیفی به‌دست آمده از آیین‏نامه 2800 ایران برای دوره تناوب‌‌‌‌‏های بزرگ‌تر از 1/0 ثانیه مقادیر بیشتری را نسبت به شتاب‏های طیفی‏ برآورد شده از روش‏های دیگر (کمبل و بزرگنیا، 2003؛ آمبرسیز و همکاران، 2005 و IBCامریکا) نشان می‏دهد. با توجه به مقایسه صورت گرفته در این پژوهش، علت این اختلاف را می‏توان نبود دقت کافی در نتایج حاصل از آیین‏نامه 2800 ایران دانست، که این را می‌توان به نبود دقت کافی در ضرایب طیف پاسخ آیین‏نامه 2800 ایران، برای گستره مورد بررسی، نسبت داد.