بازشناسی اصول حاکم بر مکانیابی و توسعه آرامستانها از گذشته تا عصر حاضر (موردپژوهی: آرامستان تخت فولاد و باغ رضوان اصفهان)

گورستان محلی است که آخرت و حیات پس از مرگ را به عنوان یکی از اصول دین اسلام به انسان یادآوری می‌نماید و از مهمترین تجلی-گاه‌های فرهنگ و باورهای مردمی محسوب می‌شود.این‌گونه فضاها که محلی برای نمایش تعلق‌خاطر به متوفیان و زندگی پس از مرگ هستند، می‌تواند به عنوان یکی از نشانه‌ها و نمادهای هویت فرهنگی و تمایز فرهنگها از یکدیگر محسوب شودآرامستان‌های ایران در دوره اسلامی هویت و مفاهیمی متفاوت با آنچه امروزه در حال رخ دادن است، داشته‌اند و به عنوان مکانی برای زیارت و تفریح مطرح بوده‌اند؛ امری که در طراحی گورستان‌های امروزی مورد بی‌توجهی واقع و با طرح‌های تیپ جایگزین شده‌اند. مطالعه حاضر با رویکرد پژوهشی کیفی و روش تحقیق تحلیلی- تطبیقی و پژوهش میدانی با مطالعات کتابخانه‌ای به بازشناسی بایدها و نبایدهای مکانیابی و احداث گورستان‌ها می‌پردازد. از نتایج این پژوهش چنین بر می‌آید که گورستان، به‌عنوان یک فضای شهری بومی، محلی برای تعاملات اجتماعی، تجلی تعلق‌خاطر بازماندگان ، تشخص فرهنگی و خوانایی فضاهای شهری در گذشته کاربرد داشته است. به عنوان مثال گورستان تخت فولاد اصفهان به عنوان یکی از با ارزشترین گورستانهای جهان تشیع مورد بررسی قرار گرفته است.این پژوهش با مقایسه تطبیقی میان آرامستان رضوان که در خارج از شهر احداث شده و تخت فولاد که به تدریج در حال تخریب است، جهت باز زنده سازی مفهومی گورستانهای پیشین انجام گرفته است.