ایمیون ترومبوسیتوپنیک پورپورا و عوامل همراه در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان کودکان مفید طی سال‌های 1387-1382

  چکید ه   سابقه و هدف   ایدیوپاتیک ترومبوسیتوپنیک پورپورا( ITP )، یکی از علل شایع ترومبوسیتوپنی در اطفال می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی خصوصیات دموگرافیک، تظاهرات بالینی، عوامل مستعدکننده به مزمن شدن بیماری و وضعیت کمی مگاکاریوسیت‌های مغز استخوان کودکان مبتلا به ITP بود.   مواد و روش‌ها   این مطالعه به صورت گذشته‌نگر وتوصیفی در بیمارستان کودکان مفید تهران و با بررسی پرونده بیماران مبتلا به ITP که در فاصله سال‌های 1387 - 1382 بستری گردیده‌ بودند، انجام شد. اطلاعات بیماران از پرونده‌ها استخراج و در فرم جمع‌آوری داده‌ها درج شد. لام حاصل از آسپیراسیون مغز استخوان بیماران از فایل‌های موجود استخراج و توسط مجری اول بازبینی شد و سپس داده‌ها وارد برنامه نرم‌افزاری 5/11 SPSS گردید و توسط آزمون‌های t و کای‌دو آنالیز شد.   یافته‌ها   از 153 بیمار، 81 نفر(9/52%) مذکر و 72 نفر(1/47%) مونث بودند. میانگین سنی 9/3 ± 42/4 سال بود. 8/70% بیماران مبتلا به ITP حاد و 2/29% بیماران مبتلا به ITP مزمن بودند. 9/54% بیماران دارای پتشی سرو گردن، 7/32% بیماران دارای پتشی قفسه سینه و 5/89% بیماران دارای پتشی اندام‌ها بودند. از 153 بیمار، 147 نفر تحت آسپیراسیون مغز استخوان قرار گرفته بودند که در 2/61% مگاکاریوسیت‌های مغز استخوان افزایش یافته، در 32% تعداد مگاکاریوسیت‌ها نرمال و در 8/6% تعداد مگاکاریوسیت‌های مغز استخوان کاهش یافته بود.   نتیجه گیری   در مطالعه حاضر، تفاوتی بین حاد و مزمن بودن بیماری و تعداد مگاکاریوسیت‌های مغز استخوان یافت نشد، هم چنین بین پاسخ به درمان اولیه و ازمان بیماری همراهی دیده نشد. در بیمارانی که شروع بیماری‌ به صورت بی سر و صدا بود، شانس مزمن شدن بیشتر بود.   کلمات کلیدی : ایمیون ترومبوسیتوپنیک پورپورا، کودک، مغز استخوان، پلاکت‌های خون