ایجاد مدل سمیت کبدی ناشی از داروی آرسنیک تری اکساید در موش سوری بر اساس پروتوکل درمانی بیماران مبتلا به لوکمی پرومیلوسیتیک حاد

زمینه و هدف: داروی آرسنیک تری اکساید(ATO)  در درمان سرطان خون از نوع Acute Promyelocytic Leukemia یاAPL مورد استفاده قرار می‌گیرد. سمیت کبدی یکی از عوارض مهم این دارو در بیماران گزارش شده است. بنابراین معرفی یک مدل مناسب حیوانی از این اثر سمی، می تواند در ارزیابی ترکیبات هپاتوپروتکتیو مفید باشد. از آنجائیکه در مطالعات حیوانی مختلف، دوزهای هپاتوتوکسیک مختلفی از آرسنیک گزارش شده بود، که اغلب تفاوتهای زیادی با هم دارند، در این مطالعه تصمیم به ایجاد یک مدل سمیت کبدی بر اساس پروتوکل رایج درمانی داروی ATO گرفته شد. روش‌ها: بر اساس پروتوکل درمانی ATO در بیماران APL (mg/day 14/0 به مدت 21 روز) و فرمول تبدیل دوز بین انسان و حیوانات آزمایشگاهی که توسط FDA معرفی شده است، دوز kgmg/ 7/1 به عنوان دوز مورد استفاده انتخاب شد. برای دستیابی به بهترین مدت زمان تجویز ATO که بتواند بدون ایجاد مرگ و میر باعث سمیت کبدی گردد، ATO به مدت 10 روز و 21 روز بصورت تجویز داخل صفاقی به موشهای سوری نر تجویز گردید. در انتهای دوره های تیمار، حیوانات بیهوش شده و از آنها نمونه بافت کبد برداشته شد. پارامترهای استرس اکسیداتیو شامل فعالیت کاتالاز  و سوپر اکسید دیسموتاز و میزان لیپید پراکسیداسیون در هموژنه بافت کبدی و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در نمونه سرم سنجیده شد و آسیب کبدی با مطالعات هیستوپاتولوژی بافت کبدی تعیین گردید. یافته‌­ها: نتایج هیستوپاتولوژی نشان دهنده وارد آمدن آسیب های جدی به بافت کبد در دوره 21 روزه تیمار با آرسنیک تری اکساید بود. آین آسیب با افزایش میزان پراکسیداسیون لیپیدی (0/05(p < ، افزایش آنزیم کاتالاز (0/05(p <  و سوپراکسید دیسموتاز (0/01(p <  در گروه تیمار 21 روزه با آرسنیک نسبت به گروه کنترل همراه بود. نتیجه­‌گیری: سمیت کبدی ناشی از تیمار موشها با آرسنیک تری اکساید با دوز kgmg/ 7/1و بمدت 21 روز مشابه سمیت کبدی این دارو در انسان می­‌باشد.