اکسیداسیون سونوشیمیایی رنگ اسید بلو 113 در محیط‌های آبی با استفاده از پراکسید هیدروژن و پرسولفات فعال شده با آهن فرو

رنگ‌های آزو که در ساختار آنها حلقه‌های بنزن وجود دارد، از جمله مشکلات عمده محیط زیستی به‌شمار می‌روند. در این پژوهش تجربی کارایی فرایندهای US/H2O2/Fe2+ و US/S2O82-/Fe2+ در تخریب رنگ اسید بلو 113 مورد بررسی قرار گرفت. تأثیر پارامترهای مؤثر در فرایند، نظیر pH محلول در محدوده 3 تا 11، غلظت‌های متفاوت H2O2 و S2O82- در محدوده 1 تا 10 میلی‌مولار، اسید سولفوریک در محدوده 01/0 تا 1 میلی‌مولار و غلظت اولیه رنگ با استفاده از یک محفظه منقطع مولد التراسوند در فرکانس40 کیلوهرتز بررسی شد. همچنین تأثیر هوادهی در کارایی فرایند و تغییرات طیف UV-Vis رنگ در شرایط بهینه بررسی شد. مطابق با نتایج، با افزایش pH محیط آبی، کارایی حذف رنگ در هر دو فرایند به‌طور چشمگیری کاهش یافت، به‌طوری که بیشترین میزان حذف رنگ در هر دو فرایند در pH برابر 3 مشاهده شد. افزایش غلظت FeSO4 از 5/0 میلی مولار، کارایی حذف رنگ در هر دو فرایند را کاهش داد. در فرایند US/H2O2/Fe2+ شرایط بهینه برای حذف 5/93 درصد رنگ با غلظت اولیه 50 میلی‌گرم در لیتر در غلظت‌‌های H2O2 و FeSO4 به ترتیب 5/2 و 05/0 میلی‌مولار به‌دست آمد. در همین شرایط کارایی فرایند US/S2O82-/Fe2+ در غلظت5/2 میلی مولار S2O82-، 3/94 درصد به‌دست آمد که حاکی از تأثیر بیشتر فرایند US/S2O82-/Fe2+ در کاهش پیک 567 نانومتر ساختار رنگ نسبت به فرایند US/H2O2/Fe2+ بود. همچنین مشاهده تغییرات طیف UV-Vis رنگ اسید بلو 113 نشان داد، فرایند US/H2O2/Fe2+ نسبت به فرایند US/S2O82-/Fe2، کاهش بیشتری در پیک‌های 276 و 203 نانومتر ایجاد کرده است.