انسان شناسی نظریه‌های امنیت: پیش پارادایم روح محور(عزت‌جو) در روابط بین‌الملل:بررسی موردی عزت‌جوئی ج.ا.ایران در دفاع مقدس

کلیه نظریه‌های روابط بین‌الملل، بر انسان‌شناسی «عقل‌محور» یا «میل‌محور» خاصی استوارند، با اندکی تأمل می‌توان تقسیم بندی جدیدی از پارادایم‌های امنیتی روابط بین‌الملل ارائه داد. بنابراین می‌توان در کنار دو پارادایم «عقل محور» و پارادایم «میل محور» از پارادایم سوم و جدیدی بنام پیش پارادایم «روح‌محور» نام برد. لذا با توجه به پیش پارادایم روح محور، سؤال اصلی پژوهش پیش‌رو بر این اساس شکل گرفته که آیا مفاهیم دیگری بجز کسب «قدرت» و «امنیت» همچون «عزت‌جویی و منزلت‌طلبی» قابلیت تبیین سیاست خارجی ج.ا.ایران را در دوران دفاع مقدس دارد؟ بنابراین مقاله حاضر با کاربست «نظریه انسان شناسی فلسفی» و مفهوم تحلیلی «عزت‌جوئی و منزلت‌طلبی» در پی نشان دادن این فرضیه است که مفاهیم دیگری بجز کسب قدرت و امنیت همچون «عزت‌جوئی و منزلت‌طلبی» قابلیت تبیین سیاست خارجی ج.ا.ایران را در دوران دفاع مقدس دارد؟ یافته‌های تحقیق نشان خواهد داد که رفتار و اقدامات ج.ا.ایران به عنوان موجودیتی اجتماعی در دوران دفاع مقدس با هدف تأمین عزت نفس ملی و کسب عزت و منزلت بوده است. همچنین می‌توان مفهوم «عزت‌جوئی و منزلت‌طلبی» را به سه مؤلفه «محدودیت خودخواسته در منازعات»، «اولویت هویت» و «منزلت‌جوئی» تبدیل و منازعات ج.ا.ایران در دفاع مقدس را تشریح و تبیین کرد.