اندازه‏گیری میزان لیگنین در بذر و فعالیت آنزیم‏های پراکسیداز و لاکاز در آریل برخی ژنوتیپ‏های نرم‏دانه و سخت‏دانة انار طی مراحل مختلف رشدی میوه

به‏منظور بررسی فرایند سخت‏شدن بذر در انار، برخی پارامترهای بیوشیمیایی مربوط به آن در قسمت گوشتی آریل یا در بذر تعدادی ژنوتیپ نرم‏دانه و سخت‏دانة انار در زمان‏های مختلف رشدی میوه، از تشکیل تا رسیدن آن ارزیابی شد. اندازه‏گیری میزان لیگنین در بذر و بقیة اندازه‏گیری‏ها در قسمت گوشتی آریل انجام شد. تجزیة واریانس داده‏ها تفاوت‏های معناداری بین ژنوتیپ‏ها و مراحل مختلف رشدی نشان داد. میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز در مرحلة اول نمونه‏گیری که دانه‏ها کاملاً نرم بودند، در همة آن‏ها نسبتاً زیاد بود، سپس در مراحل دوم (شروع سخت‏شدن در ژنوتیپ‏های سخت‏‏دانه) و سوم اندازه‏گیری کاهش یافت و در مرحلة آخر در ژنوتیپ‏های سخت‏دانه افزایش و به چهار برابر ژنوتیپ‏های نرم‏دانه رسید، در‏حالی‏که در انواع نرم‏دانه ثابت ماند. میزان فعالیت آنزیم لاکاز طی فصل رشد روند نامشخص‏تری از خود نشان داد و تفاوت‏های زیادی در ژنوتیپ‏های سخت و نرم دانه نشان نداد، اگر‏چه در اغلب ژنوتیپ‏ها میزان آن در مراحل پایانی رشد میوه کاهش یافت. در ژنوتیپ‏های نرم‏دانه میزان پروتئین کل در مرحلة اول نمونه‏برداری بیشتر از بقیة مراحل بود و در مرحلة دوم کاهش یافت و در مراحل بعدی با کمی افزایش تقریباً ثابت ماند. در ژنوتیپ‏های سخت‏دانه میزان پروتئین کل تا مرحلة سوم رشدی کاهش و سپس افزایش نشان داد و در‏نهایت میزان پروتئین کل در ژنوتیپ‏های نرم و سخت دانه در مرحلة آخر نمونه‏برداری به یک مقدار مشابه رسید. میزان لیگنین بذر طی مراحل رشدی در همة ژنوتیپ‏ها روند افزایشی نشان داد، ولی در همة مراحل در انواع نرم‏‏دانه مقداری کمتر از انواع سخت‏دانه بود. با توجه به نتایج، تفاوت قابل توجه در میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز در مرحلة آخر رشدی، و فعالیت بسیار بیشتر این آنزیم نسبت به آنزیم لاکاز (حداقل ده‌هزار برابر)، ممکن است آنزیم پراکسیداز آنزیم اصلی در ایجاد تفاوت در سختی بذور انار باشد.‏