امید و رضایت از زندگی و سلامت روان در میان زنان در جمهوری ترکیه

برخورداری از سلامت جسمی، روانی، و اجتماعی ازجمله مهم‌ترین ضرورت‌های انسان‌ها در هر جامعه‌ای است که علاوه‌بر فواید شخصی و اجتماعی، موجب ارتقا و رشد جامعه می‌شود. زنان تقریباً نیمی از جمعیت ترکیه را تشکیل می‌‌‌‌‌دهند و نقشی کلیدی در وضعیت بهداشت و سلامت خود، خانواده،‌ و جامعه پیرامونشان ایفا می‌کنند. زنان ازجمله افراد جامعه‌اند که توجه به سلامت روانی آن‌ها اهمیت بسیاری دارد. امیدواری، سرزندگی، و شادابی می‌تواند تأثیر بسزایی در نحوه فعالیت آن‌ها داشته باشد و به نوبه خود موجبات شادی نسل بعد را فراهم سازد. تأمین سلامت روان زنان نه‌تنها برای خود آن‌ها بسیار ضروری است، بلکه در ارتقای سلامت روان کل جامعه نیز می‌تواند نقشی بسیار کلیدی ایفا کند. با توجه به این‌که ترکیه درصدد است شاخص‌های توسعه را در جامعه پیاده سازد و به عضویت اتحادیه اروپا درآید، برای این کشور توجه به این نکته حائز اهمیتی ویژه است. تحقیق حاضر جهت تبیین چگونگی نرخ امید، رضایت از زندگی، و سلامت روان زنان در ترکیه است. این مقاله برگرفته از طرحی تحقیقاتی با عنوان «درآمدی بر وضعیت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، و فرهنگی زنان در جمهوری ترکیه» است، که گروه بررسی مسائل زنان پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی آن را به پیشنهاد سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ارائه داده است. این پژوهش از نوع توصیفی ـ تحلیلی است. اطلاعات جامعه مورد مطالعه (آمار و ارقام آماری در خصوص وضعیت سلامت روان زنان ترکیه) به ‌شیوه اسنادی ـ کتاب‌خانه‌ای گرد‌آوری شده است و داده‌های مورد نیاز، از نتایج آخرین سرشماری سازمان آمار و اطلاعات ترکیه، سال‌نامه‌های آماری، مراکز آمار و اطلاعات مؤسسات آموزش عالی، و مرکز بهداشت و درمان و انیستیتوی آمار ترکیه در دوره 2009 - 2012 استخراج شده است.یافته‌ها حاکی از آن است که نرخ امید به زندگی و سطح عمومی شادی زنان در دهه‌های گذشته در ترکیه افزایش چشم‌گیری داشته است، لکن میزان رضایت‌مندی از سلامت طی سال‌های 2003 - 2010 در بین مردان بسیار بیش‌تر از زنان است و افرادی که اصلاً از سلامتی خود رضایت ندارند در میان زنان از مردان بیش‌تر بوده‌اند.