القای مقاومت سیستمیک به نماتد ریشۀ ‌گرهی گوجه‌فرنگی با استفاده از اسید سالیسیلیک و دو عامل بیوکنترل

به‌منظور بررسی اثر قارچ Trichoderma viride، باکتری Pseudomonas fleurescens CHA0 و اسید سالیسیلیک روی نماتد ریشۀ گرهی (M. incognita race2) و تأثیر آن‌ها بر روند تولید آنزیم‌های دفاعی گوجه‌فرنگی، آزمونی در شرایط گلخانه به مرحلۀ‌ اجرا درآمد. جمعیت نماتد روی رقم حساس گوجه‌فرنگی روتگرز تکثیر و گیاهان مورد آزمون، در مرحلۀ چهار برگی مایه‌زنی شدند. میزان فعالیت آنزیم‌های پراکسیداز، فنیل‌آلانین آمونیالیاز و کاتالاز در روزهای اول، چهارم و هفتم پس از مایه‌زنی نماتد، اندازه‌گیری شد. نتایج بررسی‌ها نشان داد، کاربرد قارچ، باکتری و اسید سالیسیلیک، باعث افزایش مهار (کنترل) نماتد شد و کاهش قابل ملاحظه‌ای در شاخص‏های آلودگی مانند شمار گال و تودۀ تخم رخ داد. به‌طوری‌که مایه‌زنی توأم گیاهان آلوده، در رقم‌های Gina VF، Falat CH، Falat 111 و Karoon به ترتیب موجب کاهش درصد شمار گال (81، 68، 80 و 83)، شمار کیسۀ تخم (87، 78، 83 و 88) و عامل تولید‌مثل (83، 69، 82 و 84)  شد. بیشترین شمار گال به­ترتیب در رقم‌های Karoon، Flat 111، Gina VF و Flat CH و بدون حضور عامل‌های مهارکننده مشاهده شد. هر سه عامل افزون بر کاهش شاخص‌های نماتد، به ترتیب باعث افزایش فعالیت آنزیم‌های دفاعی کاتالاز، پراکسیداز و فنیل‌آلانین آمونیالیاز در گیاه شدند. این افزایش در چهارمین روز پس از مایه‌زنی، به بیشترین میزان خود رسید.