افزایش بهره‌وری صنعت گردشگری از طریق جذب بازار کودک: نقش تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری کودکان

بهره­وری صنعت گردشگری در گرو بهبود اجتماعی و اقتصادی است. کودکان به عنوان گروه هم ذی­نفع و هم اثرگذار بر صنعت گردشگری تا حدودی زیادی نادیده انگاشته شده­اند. در مطالعات انجام شده، کودکان به عنوان عناصر فعالی که می­توانند بر زندگی و محیط خود اثرگذار باشند در نظر گرفت نشده­اند. این پژوهش با توجه به خلآ موجود با استفاده از رویکرد کیفی به بررسی ادراک سفرهای تجربه شده این بخش خاموش از بازار صنعت گردشگری پرداخته است. همچنین نقش تصمیم­سازی و     تصمیم­گیری کودکان و پیامدهای رفتار فراغتی آنها که می­تواند نویدبخش بهبود اقتصادی باشد، مورد تحلیل قرار گرفت. این پژوهش بر روی 96 کودک بین 9 تا 12 سال و با در نظر گرفتن دو معیار جنسیت و طبقه اجتماعی- اقتصادی با استفاده از روش روایت خاطره و مصاحبه نیمه­باز انجام پذیرفت. متن خاطره­ها و مصاحبه­ها مورد تحلیل مضمون با رویکرد اقتباسی قرار گرفتند. با واکاوی تجربه بهترین سفرهای کودکان، بیشترین منافع ادراک شده نوجویی/ سرگرمی، طبیعت و روابط اجتماعی بودند. منافع ادراک شده با اولویت بالاتر در بین کودکان منجر به وفاداری احساسی و میل به بازگشت به مقصد تجربه شده قبلی شد. وفاداری احساسی در میان پسرها و همچنین کودکان طبقه نیمه­بهره­مند بیشتر مشاهده شد. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد کودکان نقش مهمی در تصمیم­سازی دارند و بر تصمیمات آتی خانواده پیرامون انتخاب مقصد سفر تاثیر گذارند.