اصلاح طیف طراحی آئین نامه 2800 ایران برای ساختگاههای نزدیک گسل با استفاده از زلزله های ثبت شده با و بدون اثرات جهت داری ( مقایسه با UBC-97و ASCE-7-2005)

مناطق پر جمعیت زیادی از ایران را زلزله های حوزه نزدیک با ویژگی جهت داری پیش سوی و جابجائی ماندگارتهدید میکند که میتواند موجب خسارات سنگینی شود. علت عمده آن وجود گسل های فعال اطراف تعدادی از شهر های پر چمعیت ایران است. بعنوان نمونه شهر تهران در محاصره گسل های مشا، ری، کرج، و شمال میباشد.از طزف دیگر، طیف استاندارد 2800که بر اساس احتمال فراگذشت ده در صد در پنجاه سال میباشد، عوامل مهم یاد شده را در بر نمیگیرد.مقصود از این نوشتار پیشنهاد اصلاح طیف های موجود برای در برگیری اثرات حوزه نزدیک به نحوی که بتواند در طراحی ساختمانهای با فاصله کمتر از پانزده کیلو متر از امتداد گسل بکار رود. جدول پیشنهادی برای اصلاح طیف های موجود حاصل ازتحلیل 58 فقره زلزله های واقعی است که در یک روند احتمالاتی با استفاده از سه رابطه کاهندگی مشهور بدست آمده است. نتایج که با متوسط گیری تعداد کافی از ساختگاههای حوزه نزدیک ( 15کیلومتری) محاسبه شده با مقادیر نظیر در آئین نامه های UBC-97 و ASCE-7-2010 برای درک چگونگی تفسیر اختلافات مقایسه شده است. به امید آنکه این گام کوچک بتواند راهگشائی باشد که در آینده طیف های استاندارد ایران قابلیت جوابگوئی دقیقی از مسائل حوزه نزدیک زلزله باشد بطوریکه در صورت رخداد چنین زلزله هائی شاهد کمترین آسیب باشیم.