استفاده از منحنی‌های هم‌اثر در بررسی اثر افزایشی، هم‌افزایی و هم‌کاهی اختلاط مزسولفورون + یدوسولفورون و کلودینافوپ- پروپارژیل و بهینه‌سازی آنها با استفاده از مویان‌های سیتووت و فریگیت در کنترل علف‌هرز یولاف وحشی (Avena ludoviciana)

به منظور بررسی تاثیر مزوسولفورون+ یدوسولفورون و کلودینافوپ –پروپارژیل و اختلاط آنها بصورت خالص و با استفاده از مویان​های سیتووت و فریگیت سه آزمایش گلخانه​ای واکنش به مقدار علف​کش برای کنترل علف​هرز یولاف وحشی در قالب طرح کامل تصادفی با چهار تکرار برای هر آزمایش به اجرا درآمد. تیمارها شامل مزسولفورون+ یدوسولفورون در مقادیر 0، 4/2، 6، 12، 18 و 24 گرم ماده موثره در هکتار، کلودینافوپ در مقادیر 0، 4/6، 16، 32، 48 و 64 گرم ماده موثره در هکتار، برای 6 نسبت اختلاط بصورت 100:0، 75:25، 50:50، 25:75 ، 10:90 و0:100 بصورت خالص و بهمراه مویان​های سیتووت و فریگیت با نسبت ثابت حجمی 2% بودند. کارایی اختلاط علف​کش​های مورد بررسی با استفاده از مویان​های سیتووت و فریگیت برای کنترل یولاف وحشی افزایش پیدا کرد. اختلاط این دو علف​کش با همدیگر بصورت خالص (بدون مویان) از مدل CA تبعیت کرده و دارای اثر افزایشی بود، درصورتیکه اختلاط آنها به همراه مویان​های سیتووت و فریگیت از مدل هولت پیروی کرده و دارای بر همکنش سینرژیست (هم افزایی) در کنترل یولاف وحشی داشت. اختلاط این دو علف​کش بصورت خالص، تاثیر کمتری در کنترل علف​هرز یولاف وحشی در مقایسه با اختلاط​ آنها به همراه مویان​های سیتووت و فریگیت داشت. اختلاط مزسولفورون+ یدوسولفورون وکلودینافوپ–پروپارژیل به همراه مویان ​سیتووت بیشترین تاثیر را در کنترل یولاف وحشی داشته، بطوری‌که بیشترین و کمترین اثر هم افزایی به ترتیب مربوط به اختلاط دو علف​کش با مویان​ سیتووت و فریگیت بود.