استفاده از فناوری‌های نوین در تدریس زبان و نگرش مدرسان و زبان‌آموزان به جایگاه موازین اخلاقی در کاربرد این فناوری‌ها

یکی از دغدغه‌های بشر امروز، با وجود هر دین و آیین، رعایت اخلاق و شئونات انسانی است؛ این مقاله نیز با تکیه بر همین مهم نگاهی دارد به لزوم رعایت معیارهای اخلاقی هنگام استفاده از فضای مجازی در آموزش و یادگیری به صورت عام و آموزش زبان به صورت خاص. سعی شده است تا شناختی از وضعیت موجود در زمینه رعایت موازین اخلاقی و محیط‌های آموزش مجازی و همچنین لزوم جلب توجه دانشجویان و مدرسان به این حوزه ارائه شود. در این مقاله از روش پرسشنامه‌ای استفاده شده و دو نوع فرم نظرسنجی تهیه شد که نوع اول برای مدرسان زبان و نوع دوم برای زبان‌آموزان تدوین و توزیع گردید. تجزیه و تحلیل پرسشنامه‌ها نشان داد که اکثر مدرسانی که از رایانه برای آموزش زبان استفاده می‌کنند، هنگام روبرویی با اطلاعات شخصی زبان‌آموزان، حریم شخصی ایشان را رعایت نموده‌اند. همچنین دانشجویان هم نسبت به پخش تصاویر خود در فضای مجازی بیشترین حساسیت را نشان دادند و از کنترل ورود و خروج و سایر فعالیت‌های خویش در فضای مجازی توسط استادان احساس نامناسبی نداشتند. در این مقاله از آزمون کای _ اسکویر استفاده شد و نتیجه این بود که تفاوت معناداری بین جنسیت و لزوم رعایت موازین اخلاقی، هنگام یادگیری در فضای مجازی وجود ندارد.