ارزیابی کیفیت بهداشتی هوای شهر سنندج و ارتباط آن با بیماریهای قلبی – تنفسی و تولد زودرس در سال‌های 1394 و 1395

زمینه و هدف: در طی دهه­ های اخیر آلودگی هوا در مناطق شهری روند روبه افزایشی داشته است، به ­طوری­که آلاینده ­های موجود در هوا در کوتاه مدت و بلند مدت سبب ایجاد بیماری­های مختلف در جوامع انسانی شده است. در این راستاء، پایش کیفیت هوا به عنوان یکی از شاخص­های مهم در تعیین آلاینده ­ها و میزان غلظت آن­ها به کار برده می­شود. از اینرو، هدف از این مطالعه، ارزیابی کیفیت هوای شهر سنندج و ارتباط آن با بیماری­های قلبی- تنفسی و تولد زودرس در سال­های 1394 و 1395 بود.    روش­ بررسی: در این مطالعه مقطعی (توصیفی-تحلیلی)، از اداره کل حفاظت محیط زیست استان کردستان داده­های مربوط به آلاینده­ های هوای شهر سنندج (ذرات معلق، ازن، دی اکسید نیتروژن، مونوکسید نیتروژن، مونواکسید کربن و دی­اکسید گوگرد) و از بیمارستان­های توحید، بعثت و تامین اجتماعی داده­های مربوط به میزان بیماران قلبی-تنفسی و تولدهای زودرس در سال­های ۱۳۹۴ و 1395  بدست آمد.  داده­ها با استفاده از تحلیل سری زمانی آنالیز شدند. یافته ­ها: سطح آلاینده ­های هوا (به استثناء ذرات معلق بیشتر از ۱۰ میکرون) در سطح شهر سنندج در حد مجاز بود. تحلیل ریسک منتسب نشان داد که بیشترین تاثیر ذرات معلق بر افزایش تعداد مرگ و میر منتسب به بیماری­های قلبی بود. با وجود این، تحلیل سری زمانی رگرسیون پواسن ارتباط معنی­داری را بین آلاینده ­های هوا و نرخ مرگ به دلیل مشکلات قلبی- تنفسی و همچنین میزان موالید نارس را نشان نداد. نتیجه ­گیری: براساس یافته ­های این مطالعه، ذرات معلق بیشتر از ۱۰ میکرون تنها آلاینده خارج از سطح استاندارد تعیین شده در شهر سنندج ارزیابی شد، با وجود این تاثیر این آلاینده بر افزایش موارد مرگ معنی­ دار نبود.