ارزیابی کمّی الگوی ریوی ناشی از پنومونی در سگها قبل و پس از تزریق ماده حاجب وریدی با استفاده از تصاویر سیتی اسکن

زمینه مطالعه: الگوی آلوئولار در ریه سگ‌ها در اثر چندین عارضه مختلف همانند پنومونی، ادم و خونریزی ریوی می‌تواند رخ دهد ولی تفریق این عوارض از هم و تشخیص علت ایجاد الگوی آلوئولی با رادیوگرافی معمولاًً امکانپدیز نیست. هدف: بررسی عدد‌هانسفیلد و الگوی ریوی ناشی از پنومونی در سگ‌ها با استفاده از تصاویر سی‌تی‌اسکن و تأیید تشخیص عارضه با روش آسپیراسیون با سوزن از بافت درگیر ریه با هدایت سی‌تی به عنوان روش تشخیصی بسیار مطمئن و بی‌خطر. روش کار: در این تحقیق از ده سگ دارای علائم تنفسی‌ مشکوک به پنومونی پس از تأیید وجود الگوی آلوئولار در ریه به وسیله رادیوگرافی، و بررسی‌های هماتولوژی، تصاویر سی‌تی‌اسکن تهیه شد. سپس ماده حاجب یددار یوهگزول از کاتتر وریدی به درون ورید سفالیک تزریق و پس از 5/1 تا 3 دقیقه سی‌تی‌اسکن تکرار شد. در نمای عرضی سی‌تی از نواحی درگیر ریه آسپیراسیون انجام و از محتویات آلوئول‌ها نمونه‌هایی بر روی لام تهیه و جهت تشخیص قطعی نوع عارضه به آزمایشگاه ارسال گشت. پس از تأیید عارضه پنومونی توسط آزمایشگاه تصاویر سی‌تی به دقت بررسی و الگوی درگیری ریه و عدد‌هانسفیلد مشخص شد. نتایج: در همه‌ بیماران نواحی شکمی ریه‌ها در بخش‌های جلویی و میانی درگیر بود. درگیری ریه چپ شدیدتر بود. میانگین عدد‌هانسفیلد نواحی درگیر ریه قبل از تزریق ماده حاجب بین 31 تا 39 و پس از تزریق بین 46 تا 70 بود. یعنی حدود 15 تا 30 واحد افزایش را نشان می‌داد. همچنین ماده حاجب با افزایش کنتراست نواحی درگیر باعث تفریق بافت درگیر ریه از بافت‌های نرم مجاور گشت. آزمایش هماتولوژی نیز در همه بیماران عفونت را نشان می‌داد. نتیجه‌گیری نهایی: با توجه به نتایج این تحقیق می‌توان از سی‌تی‌اسکن و آسپیراسیون ریه با هدایت سی‌تی برای تشخیص قطعی عارضه پنومونی استفاده نمود