ارزیابی ژنتیکی صفت بقاء در گوسفند بلوچی با روش نمونه‌برداری گیبس

هدف از این پژوهش برآورد روند و فراسنجه‌های ژنتیکی صفت بقاء در گوسفند بلوچی است. در این پژوهش از رکوردهای بقاء 27978 رأس گوسفند بلوچی مرکز اصلاح نژاد دام کشور، در سال‌های 1358 تا 1388 استفاده شد. صفات موردبررسی شامل صفت بقاء از 1 تا 400 روزگی و بقاء از یک‌روزگی تا تاریخ حذف یا تا آخرین تاریخ ثبت شده بود. فراسنجه‌های ژنتیکی با دو مدل حیوانی (با و بدون محیط دائم مادری) با توجه به داده­های سانسورشدۀ راست و توزیع احتمال نمایی به روش نمونه­برداری گیبس برآورد شد. عامل‌های ثابت مؤثر بر صفت بقاء در مدل حیوانی شامل تأثیر سال و ماه تولد، جنس، نوع تولد و گله بودند. میانگین وراثت‌پذیری افزایشی برای صفات بقاء از 1 تا 400 روزگی و بقاء از یک‌روزگی تا آخرین تاریخ رکوردبرداری در مدل 1 و 2 به ترتیب در محدودۀ 135/0-159/0 و 085/0- 168/0 برآورد شد. میانگین نسبت واریانس محیط مشترک مادری محاسبه شده برای صفت بقاء از 1 تا 400 روزگی 076/0 و بقاء از یک‌روزگی تا آخرین تاریخ رکوردبرداری 144/0 محاسبه شد. روند ژنتیکی بقاء بر پایۀ دو معیار موردبررسی به ترتیب 0005/0-، 0001/0- به دست آمد که نزدیک به صفر بود. وراثت­پذیری برآوردشده نشان ­داد، که انتخاب ژنتیکی برای صفت بقاء می­تواند مؤثر باشد و با توجه به اهمیت این صفت در سودآوری، بهتر است در برنامه‌های اصلاح نژادی این صفت استفاده شود.