ارزیابی و مقایسة داده‌های بازکاوی‌شدة بارش جهت استفاده در ایران

در پژوهش پیش رو، داده‌های آفرودیت، GPCC و داده‌های بارش دانشگاه دی‌لور (UDel) براساس داده‌های بارش ایستگاهی ارزیابی شده است. در این راستا، از تکنیک‌های RMSE، ضریب همبستگی و دیاگرام تیلور استفاده شده است. نتایج ارزیابی داده‌ها نشان داد که دیاگرام تیلور به‌دلیل ارائة تصویری جامع‌تر از رابطة هندسی بین RMSD، ضریب همبستگی و انحراف معیار سری‌های زمانی، نسبت به سایر روش‌های تک‌متغیره نظیر RMSE و ضریب تعیین، مناسب‌تر است. ترسیم میانگین بلندمدت بارش سالانة ایران بر اساس داده‌های مزبور، دقت بیشتر داده‌های آفرودیت و GPCC را نسبت به داده‌های UDel نشان می‌دهد. داده‌‌های آفرودیت برای مناطق شمال، شمال غرب، دامنه‌های جنوبی البرز و نواحی داخلی کشور مناسب‌تر است و داده‌های GPCC در مناطق غرب، جنوب، جنوب شرق و شمال شرق کشور به نتایج بهتری منتهی می‌شود. همچنین، مشخص شد که داده‌های UDel به دلیل درنظرگرفتن ارتباط فضایی داده‌ها با متغیر وابسته، مقادیر بارشِ سری‌های زمانی ناقص را بهتر از دو دادة دیگر برآورد می‌کند.