ارزیابی نقش‌آفرینی نظام بانکی در حیطه مسئولیت اجتماعی کاهش بیکاری در ایران: کاربرد الگوی خودرگرسیون برداری ساختاری در محاسبه اثرات همزمان، بلندمدت و پویا

بانـک‌هـا و ارائه‌دهنده‌های خدمات مالی عمومی حساس‌ترین سازمان‌هـا درخصـوص مسـئولیت اجتمـاعی هستند. بانـک دارای الزام اجتماعی و حقوقی است تا بتواند پاسخ‌گوی نیازهای اقتصادی و اجتماعی باشد. همچنین صنعت بانک‌داری نقطه اتکای توسعه اجتمـاعی و اقتصـادی هـر جامعـه‌ای محسـوب می‌شود. بر این اساس در این پژوهش با استفاده از یک الگوی خودرگرسیون برداری ساختاری (SVAR)، تاثیر همزمان، بلندمدت و پویای ارائه تسهیلات بانکی به بخش غیردولتی بر نرخ بیکاری در دوره 1346-1394 مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج برآورد ماتریس اثرات همزمان نشان می‌دهد که یک تکانه بانکی (به اندازه یک انحراف معیار) ناشی از ارائه تسهیلات حمایتی بانکی، در دوره اول منجر به کاهش 062/0 درصدی در نرخ بیکاری می‌شود، ولی بر اساس نتایج برآورد ماتریس اثرات بلندمدت، این تکانه بانکی در بلندمدت تاثیری بر نرخ بیکاری ندارد. برآورد اثرات پویای تکانه تسهیلات بانکی نیز نشان می‌دهد که از دوره پنجم به بعد، تاثیر پویای این تکانه حمایتی بانکی از میان خواهد رفت. بر این اساس می-توان چنین نتیجه گرفت که حمایت بانک‌ها از بخش‌های اقتصادی، تنها منجر به کاهش بیکاری در کوتاه‌مدت می‌شود و نمی‌تواند تاثیر بلندمدتی داشته باشد. بنابراین پیشنهاد می‌شود که در راستای تامین مسئولت اجتماعی بانک در حیطه ایجاد اشتغال، راه‌کارها و اصول حمایتی لازم از بخش غیردولتی، برای تاثیرگذاری بر اشتغال در بلندمدت، تدوین شود.