ارزیابی مکان‌یابی زمین‌لرزه در دو شبکۀ لرزه‌نگاری محلی و منطقه‌ای در البرز مرکزی

مکان‌یابی قابل اعتماد زمین‌لرزه یکی از مهم‌ترین معیارها در بررسی لرزه‌خیزی، لرزه‌زمین‌ساختی و تحلیل‌خطر لرزه‌ای است؛ در این بین، تعیین ژرفای رویدادها، چالش‌برانگیزتر و البته مهم است. در این مطالعه، لرزه‌های ثبت‌شده همزمان توسط شبکۀ محلی موقت لبۀ جنوبی البرز مرکزی در سال 2006 و شبکۀ منطقه‌ای لرزه‌نگاری تهران، ارزیابی شده‌اند. برای این کار، رویدادهای ثبت‌شده در هر دو شبکه، بدون تصحیح زمانی در فایل گزارش داده‌ها (S-files)، در نرم‌افزار سایزن (SEISAN) و با کمک مدل ساختار سرعتی پوسته و نسبت سرعت امواج لرزه‌ای (Vp/Vs) یکسان، دوباره تعیین محل (relocation) شده و پارامترهای وابسته به مکان‌یابی رویدادهای دارای ثبت زمانی مشابه، مقایسه شده‌اند. نتایج این بررسی نشان می‌دهد رویدادهای دارای ویژگی‌های دقت مناسب در خواندن فاز(معمولاً بیش از 8 فاز)، حداقل فاصله از ایستگاه‌ها (Dmin) کمتر از 25 کیلومتر، ثبت در بیش از 6 ایستگاه (NST)، پوشش آزیموتی مناسب (180°≥Gap ) و خطای باقیماندۀ زمانی (RMS) کمتر از 35/0 ثانیه در هر دو شبکۀ، دقت و برازش بهتری داشته‌اند. میانگین خطای مکان‌یابی در رومرکز و ژرفای رویدادهای انتخابی مشابه، در شبکۀ منطقه‌ای عموماً بیش از 6 و 15 کیلومتر و در شبکۀ محلی به ترتیب کمتر از 3 و 5 کیلومتر بوده است. همچنین با وجود اهمیت خطای باقیماندۀ زمانی، کاهش این متغیر به‌تنهایی برای بهبود تعیین محل رویداد، کافی نبوده است. در حالی که کاربرد مدل پوسته همراه با سایر پارامترهای مناسب دیگر، به‌ویژه میانگین فاصلۀ ایستگاهی و کاهش همزمان خطای باقیماندۀ زمانی، موجب افزایش دقت (و کاهش خطای) مکان‌یابی شده است. در نتیجه، معیارهای مکان‌یابی در شبکۀ محلی بهتر از شبکۀ منطقه‌ای بوده است.