ارزیابی مدل منطق فازی در مقایسه با سایر مدل های مفهومی در پهنه‌بندی سیل‌خیزی با تأکید بر ویژگی های ژئومورفولوژیک، مورد شناسی: حوضه داورزن

سیل مخاطره­ای طبیعی و رویدادی ناگهانی، سریع و مخرب است. مطالعات گذشته گویای آن است که علاوه بر ویژگی­های بارش، خصوصیات مورفومتریک و ژئومورفوژیک حوضه­های آبخیز در کمیّت و کیفیّت این پدیده نقش اساسی دارند. حوضه­ی آبخیز داورزن در غرب دشت سبزوار واقع شده است. همه ساله سیلاب­های مخربی در این حوضه به وقوع می­پیوندد. هدف از این پژوهش، بررسی علل و عوامل مؤثر در وقوع سیل از جمله، شیب، لیتولوژی، اشکال ناهمواری (تیپ‌های فیزیوگرافی) ، نوع  خاک، CN و وضعیت و گرایش پوشش گیاهی و سپس تجزیه و تحلیل سیل­خیزی این حوضه است. برای دست­یابی به این هدف از روش تلفیق عوامل مؤثر با استفاده از تکنیک پهنه‌بندی در مدل­های مفهومی و قابل اجرا در محیط GISاز جمله مدل منطق بولین، مدل شاخص همپوشانی و مدل منطق فازی در قالب لایه‌های اطلاعاتی استفاده شده است. روش تجزیه و تحلیل بر پایه یک مقایسه تحلیلی و دست­یابی به نتایج حاصل از این   مدل­ها استوار است. به کارگیری این مدل­ها در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی از طریق وزن­دهی به متغیّرهای مؤثر بر سیل­‌خیزی حوضه بر اساس شدت و ضعف تأثیرگذاری آنها توانسته است شکل‌گیری سیل را در حوضه و در قالب پهنه­های مشخص ارزیابی نماید. همچنین نتایج حاصل از مقایسه­ی مدل­های به کار گرفته شده نشان می­دهد که مدل فازی گاما شاخص­ترین ابزار مفهومی برای تعیین پهنه­های در معرض سیل­خیزی در این منطقه می­باشد.