ارزیابی فنی و اقتصادی عملکرد کمباین های وش چین خودگردان و کششی

از مهم­ترین عوامل کاهش درجۀ مکانیزاسیون برداشت پنبه، متناسب نبودن کمباین­های وش­چین با الگوی کشت و استفاده نکردن از ارقام مناسب است. به­منظور ارزیابی عملکرد کمباین­های وش­چین پنبه در الگوی کشت داخل کشور، کارایی سه نوع کمباین برداشت پنبه (خودگردان سه­ردیفه پنبه طراحی و ساخته شده در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، کمباین جاندیر دو ردیفۀ خودگردان، و کمباین جاندیر دو ردیفۀ کششی) مطالعه شدند. در این تحقیق، در قالب طرح آماری کاملا تصادفی بر پایۀ آزمایش فاکتوریل، تأثیر سرعت پیشروی کمباین در سه سطح (1/2، 4/3 و 8/4 کیلومتر بر ساعت) و رقم پنبه در دو سطح (خرداد و ورامین) بر صفات زیر بررسی شد: درصد وزنی وش باقی­مانده بر ساقۀ پنبه در چین­های اول و دوم، درصد وزنی وش­های ریخته شده در سطح مزرعه، بازده مکانیکی برداشت، ظرفیت مؤثر مزرعه­ای، مصرف سوخت، درصد مواد خارجی در مخزن کمباین و هزینه­های ثابت و جاری. نتایج بررسی­ها نشان می­دهد که کمباین سه­ردیفۀ وش­چین دارای بالاترین ظرفیت مزرعه­ای (48/0 هکتار در ساعت) و پایین­ترین درصد بازده (9/64 درصد) نسبت به دو کمباین دیگر است؛ بالاترین بازده (68/74 درصد) متعلق به کمباین دو ردیفۀ خودگردان است. پایین­ترین میزان درصد وزنی وش باقیمانده بر ساقۀ پنبه (87/7 درصد) در سرعت پیشروی 1/2 کیلومتر بر ساعت دیده می­شود. نتایج حاصل از ارزیابی و مقایسۀ اقتصادی کمباین سه ردیفه با دو کمباین دوردیفه نشان می­دهد که کمباین سه ردیفه وش­چین، به­علت پایین­تر بودن هزینۀ ثابت،  نسبت به دو کمباین دیگر، پایین­ترین دورۀ برگشت سرمایه (29/3 سال) را نیز دارد.