ارزیابی فنی و اقتصادی آبیاری با لوله‌های کم‌فشار (هیدروفلوم) و مقایسه آن با آبیاری سنتی و بارانی

کمبود و کاهش تدریجی منابع آب با کیفیت مناسب، از مهمترین عوامل محدودکننده تولیدات کشاورزی در ایران به شمار می‌رود و از این رو استفادة بهینه از منابع آب و افزایش کارایی مصرف آب از ضروریات بخش کشاورزی محسوب می‌شود.  در این خصوص به‌کارگیری سامانه‌های آبیاری کم‌فشار از جمله هیدروفلوم به­ عنوان گزینه‌ایبه­جای روش‌های سنتی قابل توصیه است.  این تحقیق، با هدفارزیابی و مقایسة توزیع آب با استفاده از هیدروفلوم با روش‌های سنتی و بارانی انجام شد.  مزارعی در دشت کبودرآهنگ همدان که تحت کشت سیب­زمینی بودند انتخاب و این تحقیق در آنها اجرا گردید.  حجم آب ‌مصرفی در طول فصل زراعی، عملکرد محصول، و رطوبت خاک قبل و بعد از آبیاری اندازه­گیری و کارایی مصرف آب ارزیابیشد.  نتایج نشان دادکهتلفات آب در مزارعی که با استفاده از هیدروفلوم آبیاری می‌شوند، به­صورت نفوذ عمقی ولی در مزارعبا سیستمآبیاری سنتی به­ صورت رواناب و نفوذ عمقی است.  رواناب سطحی در دو روش توزیع سنتی‌ و هیدروفلوم‌به­ ترتیب حدود 8/25 و 15 درصد برآورد شد.  راندمان پتانسیل کاربرد، راندمان کاربرد چارک پایین، یکنواختی توزیع، و ضریب یکنواختی کریستین سن در روش هیدروفلوم به ­ترتیب 50، 2/48، 2/79، و77درصد به دست آمد.  این شاخص­ها در روش سنتی به ترتیب 8/44، 9/34، 65/87، و 1/89 درصدو در روش بارانی به­ ترتیب 6/57، 56، 3/70، 6/76برآورد شد.  کارایی مصرف آب به روش سنتی،هیدروفلوم و بارانی به ­ترتیب 2/1،4/2 و 2/3 کیلوگرم به ازای هر متر مکعب آب تخمین زده شد.  توزیع آب با استفاده از هیدروفلوم با کاهش 21 درصد حجم آب مصرفی و افزایش 100 درصدی کارایی مصرف آب نسبت به‌ روش سنتی همراه بود.  در توزیع آب با هیدروفلوم، درآمد کشاورز 39376600 ریال در هکتار نسبت به روش سنتی بالاتر است.  همچنین نتایج نشان داد که نسبت سود به هزینه در روش هیدروفلوم 6 است.