ارزیابی عملکرد کمی و کیفی ذرت علوفه‌ای و ریحان تحت تأثیر کودهای زیستی، شیمیایی و تلفیقی نیتروژنی در کشت مخلوط

      به منظور ارزیابی اثر کودهای زیستی، شیمیایی و تلفیقی نیتروژن بر عملکرد و برخی از صفات کیفی ذرت علوفه­ای و ریحان در کشت مخلوط افزایشی، آزمایشی در طی سال­های 1393 و 1394 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه لرستان اجرا شد. فاکتور اول کاربرد کود در چهار سطح: عدم کاربرد کود، کود شیمیایی نیتروژن، کود زیستی نیتروکسین و کاربرد تلفیقی 50 درصد کود نیتروژن + کود زیستی نیتروکسین و فاکتور دوم الگو­های کشت مخلوط شامل کشت خالص ذرت علوفه­ای و ریحان، کشت مخلوط ذرت علوفه­ای +25 % ریحان، کشت مخلوط ذرت علوفه­ای + 50 % ریحان، کشت مخلوط ذرت علوفه­ای+ 75 % ریحان و کشت مخلوط ذرت علوفه­ای + 100 % ریحان بود. نتایج نشان داد که تیمار کود تلفیقی دارای بیشترین میزان پروتئین (43/9 درصد) بود، اما از لحاظ عملکرد و اجزای عملکرد ذرت علوفه­ای، تیمار کود شیمیایی نسبت به سایر تیمارهای کودی برتر بود. کشت خالص ذرت دارای بیشترین وزن تر و خشک برگ، عملکرد تر و خشک علوفه و پروتئین بود. کشت خالص ریحان به همراه تلفیق کود زیستی+ 50% کود شیمیایی در سال دوم بیشترین مقدار وزن تر و خشک را بدست آورد. بیشترین میزان نسبت برابری زمین (566/1) در هر دو سال زراعی مربوط به تیمار کشت مخلوط ذرت علوفه­ای + 100 % ریحان به همراه کود زیستی بود. نتایج تحقیق حاضر نشان می­دهد استفاده از کود تلفیقی به عنوان راهکاری به منظور کاهش مصرف کودهای شیمیایی در راستای کشاورزی پایدار در نظر گرفته شود.