ارزیابی عملکرد مدیریت پرتفوی با تاکید بر چارچوب ریسک نامطلوب در شرکت‌های سرمایه‌گذاری پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

در این مقاله نتایج حاصل از بکارگیری نسبت­های جنسن، ترینر، شارپ، سورتینو، پتانسیل مطلوب، امگا، جنسن تعدیل شده، ترینر تعدیل شده در ارزیابی عملکرد شرکت­های سرمایه­گذاری پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران ارائه می­شود، پژوهش حاضر به دنبال پاسخ به دو سوال زیر است:  1) آیا ارزیابی عملکرد بر مبنای نسبت­های فوق­الذکر رتبه­بندی متفاوتی ارائه می­کنند یا خیر؟ 2) کدامیک از نسبت­های مذکور پیش­بینی بهتری از بازده داشته است؟ پژوهش صورت گرفته بر مبنای دوره 4 ساله 1387-1384 بر روی شرکت­های سرمایه­گذاری پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انجام گرفته است. در این تحقیق که ماهیت متغیرها ترتیبی است، از روش­های آماری ناپارامتریک استفاده شده است. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق بین رتبه­بندی­های صورت گرفته بر اساس نسبت شارپ با نسبت­های سورتینو، پتانسیل مطلوب و امگا رابطه معنی­داری وجود دارد هم­چنین، بین رتبه­بندی انجام گرفته بر اساس نسبت جنسن با نسبت جنسن تعدیل شده و نسبت ترینر با نسبت ترینر تعدیل شده نیز رابطه معنی­داری قابل مشاهده است. که وجود چنین رابطه­ای را می­توان به نوع توزیع بازده شرکت­های سرمایه­گذاری نسبت داد، از آنجا که توزیع بازده این شرکت­ها از نوع توزیع بیضوی می­باشد و یکی از ویژگیهای این نوع توزیع­ها، متقارن بودن می­باشد لذا با توجه به تقارن توزیع بازده، تفاوتی در رتبه­بندی این شرکت­ها با استفاده از نسبت­های سنتی و نسبت­های نوین بوجود نمی­آید. جهت پاسخ به سوال دوم با استفاده از تحلیل رگرسیون مشخص شد که نسبت سورتینو پیش­بینی بهتری از بازده نسبت به سایر نسبت­ها داشته است.