ارزیابی عملکرد سیستولیک و دیاستولیک قلب به‌وسیله اندکس Tei در بیماران مبتلا به تالاسمی مراجعه‌کننده به مرکز آموزشی درمانی حضرت معصومه (س) قم، سال 1392-1391

زمینه و هدف: تشخیص زودرس درگیری قلبی ثانویه به اضافه بار آهن، در مبتلایان به تالاسمی بسیار مهم است. این مطالعه با هدف بررسی عملکرد سیستولیک و دیاستولیک قلبی به‌وسیله اندکس Tei در مبتلایان به بتا تالاسمی انجام شد. روش‌ بررسی: این مطالعه به روش توصیفی- مقطعی بر روی 64 بیمار مبتلا به بتا تالاسمی ماژور و اینترمدیامراجعه‌کننده به مرکز آموزشی درمانی حضرت معصومه (س) قم طی سال1392-1391 که تحت درمان با تزریق خون بودند انجام گرفت. بیماران از نظر اندکس Tei، کسر خروجی بطنی، فریتین کنونی، متوسط فریتین 3 سال گذشته، هموگلوبین، سن آغاز خونگیری و سن آغاز شلاتور بررسی شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون کای‌مربع، من‌ویتنی و همبستگی اسپیرمن تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی‌داری، 05/0p< در نظر گرفته شد. یافته‌ها: سه بیمار (2/6%) تالاسمی ماژور، اختلال خفیف سیستولیک داشتند، درحالی‌که در هیچ‌یک از بیماران مبتلا به تالاسمی اینترمدیا، اختلال سیستولیک مشاهده نشد. 43 بیمار (8/93%) مبتلا به تالاسمی ماژور و 16(100%) بیمار مبتلا به تالاسمی اینترمدیا، دارای اختلال دیاستولیک بودند. در این مطالعه بین سن شروع شلاتور و اختلال دیاستولیک اختلاف آماری معنی‌داری وجود داشت.بین اندکس Tei با جنس، سطح فریتین کنونی، سن شروع خونگیری و هموگلوبین، ارتباط معنی‌داری وجود نداشت. نتیجه‌گیری:‌ طبق نتایج این مطالعه، اولین نشانه‌های اختلال عملکرد قلبی ناشی از اضافه بار آهن در مبتلایان به تالاسمی؛ اختلال عملکرد دیاستولیک است و با توجه به‌وجود رابطه معنی‌دار بین سن شروع شلاتور و ابتلا به اختلال دیاستولیک می‌توان با شروع منظم شلاتور از سنین پایین‌تر ابتلا به اختلال دیاستولیک را در این بیماران به‌تعویق انداخت.