ارزیابی سه رقت آنتی‌ژن E. coli در ایمنی‌زایی موش‌های نژاد Balb/C

ای-کولی انتروتوکسیژنیک (ETEC) شایع‌ترین عامل اسهال باکتریایی و مرگ و میر درگوساله‌‌ها است. به علت مقاومت‌های آنتی‌بیوتیکی مطالعه بر روی واکسن به عنوان مهم‌ترین راه پیشگیری از این بیماری مورد توجه است. سه رقت آنتی‌ژنای-کولی K99 به منظور ایمنی‌زایی آن در موش‌های نژاد balb/C مورد ارزیابی قرار گرفت. باکتری کشت شده با فرمالین غیر فعال و دو بار با PBS شسته شد. رسوب حاصل طبق استاندارد مک فارلند در سه غلظت 107×3 ،1011× 3 و1013×3 واحد تشکیل کلنی بر میلی‌لیتر به ترتیب در گروه‌های اول، دوم و سوم تنظیم گردید. سه گروه 10 تایی موش به عنوان گروه مورد آزمایش دو دز تزریق به فاصله دو هفته به صورت زیر پوستی دریافت نمودند. به گروه 10 تایی کنترل نیز تمام محتویات بجز جرم باکتری به همین روش تزریق شد. خون‌گیری ازموش‌ها به مدت ده هفته ادامه یافت و عیار آنتی‌بادی با روش الایزا تعیین شد. تیترسرمی درگروه‌های آزمایش از هفته چهارم تا هشتم افزایش و سپس بتدریج کاهش داشت. در حالی‌که تفاوت در گروه دوم و سوم مشاهده نشد (05/0 < p)، اما بین گروه‌های اول و دوم، و اول و سوم افزایش تیتر ملاحظه گردید(05/0 < p). اگرچه این ایمنی‌زایی ممکن است اختصاصی نباشد اما کامل است، یعنی برعلیه هر کدام از اپی‌توپ‌های آنتی‌ژن باکتری آنتی‌بادی تولید شده است. زمانی‌که جایگاه‌های سلول‌های ایمنی توسط اپی توپ‌های آنتی‌ژن پر و سپس اشباع ‌شود، افزایش بیش از حد غلظت آنتی‌ژن تاثیر چندانی بر میزان ایمنی‌زایی ندارد.