ارزیابی خصوصیات شیمیایی، فیزیکی و رفتار خستگی قیرهای اصلاح شده با نانوسیلیکا و پلی‌یورتان سنتز شده

روسازی آسفالتی راه‏ها متشکل از قیر، سنگدانه و فیلر می‌باشد. قیر نقش مهمی در خصوصیات مخلوط‌های آسفالتی داشته و از این جهت شناسایی رفتار آن حائز اهمیت است. بتن آسفالتی همچنان پرکاربردترین مصالح در ساخت جاده‌ها می‌باشد. خرابی خستگی از متداول­ترین خرابی‌ در راه‏ها بوده و سالانه هزینه زیادی صرف تعمیر و نگهداری راه‏ها می‌شود. اصلاح قیر یکی از روش‌های مهم جهت افزایش مقاومت روسازی در برابر خرابی می‌باشد. در این پژوهش، نانوسیلیکا و پلی­یورتان سنتز شده با مقادیر 3، 5 و 7 درصد وزنی قیر استفاده شدند. به­دلیل عدم پایداری ترموپلاستیک پلی­یورتان در قیر، از پلی­یورتان سنتز شده استفاده شد. برای سنتز پلی‏یورتان، از ترکیب پلی­ال و ایزوسیانات استفاده شد. برای بررسی خستگی از تست جاروب زمان استفاده شد. نتایج نشان می‌دهد که پلی‏یورتان سنتز شده و نانوسیلیکا عمر خستگی را بهبود بخشیدند. تأثیر پلی‏یورتان سنتز شده بر عمر خستگی به مراتب بیشتر از نانوسیلیکا بود. مقدار افزایش عمر خستگی برای نانوسیلیکا و پلی‏یورتان سنتز شده در کرنش کم 7/3 و 5/4 برابر بود. نتایج تست شیمیایی طیف‌سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز و تست‌های فیزیکی نشان می‌دهد که تغییرات فیزیکی ایجاد شده در قیر برای پیش‌بینی خستگی به تنهایی قابل اعتماد نیست. تغییرات شیمیایی و ایجاد پیوندهای مختلف در رفتار خستگی تأثیرگذار می‌باشند.