ارزیابی توان تعدادی از گونه‌های تریکودرما در انحلال فسفات و آزادسازی پتاسیم در شرایط درون‌شیشه‌ای

کمبود عناصر غذایی پرمصرف از جمله فسفر و پتاسیم به‌دلیل نقش‌های مهم و حیاتی این عناصر بسیار مورد توجه می‌باشد. اگرچه مقدار کل فسفر و پتاسیم در خاک زیاد می‌باشد ولی ایجاد شکل‌های نامحلول فسفر و همچنین تثبیت شدن پتاسیم در سیلیکات­ها، منجر به کمبود این عناصر ضروری شده است. استفاده از میکروارگانیسم‌های دارای توان انحلال شکل‌های فسفات‌ نا‌محلول و پتاسیم تثبیت شده در سیلیکات‌ها می‌تواند در رفع کمبود این عناصر برای گیاه موثر باشند. در پژوهش اخیر، 7 گونه قارچ تریکودرما انتخاب و تاثیر آن‌ها بر آزادسازی فسفر و پتاسیم در سه محیط کشت پیکوفسکایا، پیکوفسکایای تغییر یافته و الکساندروف مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در محیط کشت مایع پیکوفسکایا میزان آزادسازی فسفر از منبع فسفر معدنی نامحلول (تری­کلسیم­فسفات) توسط تریکودرما، هم‌سو با کاهش pH بود. گونه‌های Trichoderma koningii، T.harzianum،  T.citrinovirideو T.viridescens بیش‌ترین توان انحلال فسفات را داشتند و فسفر محلول را به ترتیب به میزان 244، 205، 191 و 190 درصد نسبت به شاهد افزایش دادند. دو محیط کشت الکساندروف و پیکوفسکایای تغییر یافته علاوه بر فسفات معدنی نامحلول، دارای پتاسیم از منبع بیوتیت نیز بودند. مشاهده شد که میزان آزادسازی فسفر در این دو محیط نسبت به محیط کشت پیکوفسکایا که دارای پتاسیم قابل دسترس می­باشد، کمتر است. T.koningii در محیط الکساندروف و T.harzianumدر محیط پیکوفسکایای تغییر­یافته نیز بیشترین توان آزادسازی پتاسیم از بیوتیت را داشتند. این گونه­ها پتاسیم محلول را به میزان 123 و 20 درصد نسبت به شاهد افزایش دادند. به طور کلی نتایج نشان داد که گونه­های قارچ تریکودرما دارای توانایی انحلال فسفات از تری‌کلسیم‌فسفات و آزادسازی پتاسیم از بیوتیت در شرایط درون شیشه‌ای می باشند.