ارزیابی تنوع گونه‌های گیاهی در تپه های شنی بعد از گذشت دو دهه از فعالیتهای تثبیت و جنگل‌کاری (مطالعه موردی: منطقه مگران، شوش)

اکوسیستم‌های بیابانی به دلیل اثرات منفی بر محیط، به روش‌های مختلف از جمله جنگل‌کاری با گونه‌های غیربومی احیاء می شوند. لذا به منظور ارزیابی این روش‌ها و با توجه به اهمیت حفظ تنوع‌زیستی در پایداری بیشتر و چرخه اکولوژیک بهتر، در این مطالعه اثرجنگل‌کاری با گونه کهور Prosopis juliflora (Sw.) DC.، را روی تنوع گونه‌ای در منطقه‌ای بحرانی از نظر فرسایش بادی در شهرستان شوش واقع در استان خوزستان بررسی کردیم. همچنین تأثیر درصد تاج‌پوشش گونه کهور پاکستانی بر روی تنوع گونه‌های گیاهی در این اکوسیستم بررسی شد. بدین منظور دو توده ده هکتاری با تاج‌پوشش 50-25% و 100-75% برای نمایش بهتر تأثیر تاج پوشش و منطقه شاهد هم به مساحت 10 هکتار و در مجاورت منطقه جنگل کاری شده انتخاب شد. بعد از تعیین تعداد قطعه نمونه مناسب، در هر توده 15 قطعه نمونه برداشت و در این پلات‌ها تمام گونه‌های چوبی و علفی شمارش و درصد پوشش آن‌ها محاسبه شد. نتایج نشان داد که جنگل‌کاری با گونه کهور باعث کاهش غنای گونه‌ای شده و تنوع گونه‌ای را کاهش می‌دهد. براساس مقایسه شاخص‌های ارزیابی تنوع‌زیستی در هر سه منطقه مورد مطالعه مشخص شد که جنگل‌کاری با تاج‌پوشش 100-75% بیشترین یکنواختی و منطقه شاهد بیشترین غنای گونه‌ای را دارد.