ارزیابی تناسب کاربری زمین در جایگاه دفن پسماند شهر زنجان با بهره‌گیری از دادهای هیدروژئولوژیکی و پیمایش‌های ژئوالکتریکی

در این پژوهش، مطالعات هواشناسی، زمین‌شناسی، آب‌شناسی و ژئوفیزیکی برای ارزیابی زیست‌محیطی جایگاه دفن پسماند واقع در 13 کیلومتری جنوب‌باختر زنجان انجام پذیرفته ‌است. رسیدن به هدف، دربرگیرنده توسعه یک مدل در سامانه اطلاعات جغرافیایی، بررسی‌های مقاومت‌سنجی ژئوالکتریک و اندازه‌گیری نرخ نفوذ با بهره‌گیری نفوذسنج حلقه مضاعف در جایگاه دفن پسماند است. ارزیابی آسیب‌پذیری آبخوان نسبت به آلودگی نشان داد که جایگاه در گستره میانه آسیب‌پذیری جای دارد. آزمون‌های نفوذ‌پذیری حلقه‌ مضاعف تاکید می‌نمایند که جایگاه دفن یک جایگاه قابل‌قبول است که به‌نسبت، نرخ کم نفوذپدیری را نشان می‌دهد . در این پژوهش، با بهره‌گیری از 10 سونداژ الکتریکی قائم با آرایه شلومبرژه نشان داده شد که اندازه مقاومت‌الکتریکی نهشته‌ها در جایگاه از 20 تا 35 اهم‌متر برای انباشت پسماندهای تازه یا مرطوب و از 120 تا200 اهم‌متر برای انباشت‌های خشک و قدیمی نوسان دارد. زیانه آلودگی شیرابه پهنایی کم-وبیش برابر یک کیلومتر داشته و تا عمقی در حدود 55 متری گسترش یافته است. شکل زبانه نشان می‌دهد که مهاجرت شیرابه سمت‌ شمال‌شرق است. با نگرش به عمق سطح ایستابی برآوردشده در بیش‌از 86 متری و سرعت نفوذ محاسبه‌شده برابر 95/1 میلی‌متر در ساعت، چنین می‌توان نتیجه‌گیری کرد که حداقل تا سال 1404 زبانه آلودگی به سطح آب‌زیرزمینی نخواهد رسید.