ارزیابی تغییرات عملکرد بینایی ناشی از مصرف داروی متادون در مرحله‌ی نگهدارنده‌ی ترک اعتیاد در افراد معتاد

هدف: عملکرد بینایی یکی از مهمترین فاکتورهایی است که بر بسیاری از فعالیتهای روزانه افراد موثر بوده و مصرف داروهای مختلف می‌تواند آن را تغییر دهد. متادون یکی از داروهای مورد استفاده در ترک اعتیاد است که هم در مرحله‌ی سم‌زدایی (تجویز متادون و کاهش تدریجی دوز دارو طی مدت چند روز) و هم در مرحله‌ی نگهدارنده(درمان طولانی مدت با متادون تا چندین ماه یا سال) به وفور استفاده می‌شود. بررسی عملکردهای بینایی در پاسخ به مصرف مداوم متادون در جهت افزایش درک اثرات این دارو و بهبود مراقبتهای بینایی در این دسته از بیماران امری ضروری است که هدف ما در این مطالعه می‌باشد. روش بررسی: در این مطالعه (مورد شاهدی) 30 نفر فرد معتاد که به کلینیکهای ترک اعتیاد مراجعه کردند با میانگین سنی 9/90 ±40/97 سال به دو گروه تقسیم شدند. گروه  مطالعه شامل 20 نفر معتاد و گروه شاهد شامل 10 نفر معتاد بودند. چندین تست عملکرد بینایی شامل: حدت بینایی، حساسیت کنتراست, میدان بینایی، و استریوپسیس انجام شد. بیماران گروه  مطالعه بیش از 6 ماه از داروی متادون استفاده می‌کردند و بیماران گروه شاهد به تازگی وارد مرحله‌ی نگهدارنده‌ی ترک اعتیاد شده بودند. یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان می‌دهد که حدت بینایی استاتیک و میدان بینایی با مصرف داروی متادون تغییری نمی‌کنند. حساسیت کنتراست در سه فرکانس 3 (0/03= p)، 6 (0/001= p) و  18 (0/00003= p) سیکل در دقیقه از نظر آماری کاهش قابل ملاحظه‌ای را نشان داد. دید عمق نیز در اثر استفاده طولانی از متادونبه میزان  19/5 ثانیه بر کمان کاهش یافت (0/04=p). میزان عیب انکساری در گروه شاهد نسبت به گروه  مطالعه به میزان تقریبی 1 دیوپتر منفی تر بدست آمد. نتیجه‌گیری: با توجه یه این که داروی متادون بصورت طولانی مدت در مرحله‌ی نگهدارنده ترک اعتیاد استفاده می‌شود بایستی به مشکلات ناشی از این دارو مانند مشکلات دید عمق و کاهش حساسیت کنتراست توجه داشت و مراقبتهای چشمی و آگاهی لازم را برای  بیمار فراهم آورد.