ارزیابی تغییرات شاخص‌های سرمی آسیب قلبی در موش‌های صحرایی‌دیابتی شده با آلوکسان

دیابت ملیتوس اختلالی متابولیکی است که از شیوع بالایی در سراسر جهان برخوردار می‌باشد و افزایش سطح قند خون و در پی آن آسیب‌های جدی را در عروق و بافت­های مختلف بدن سبب می‌گردد. هدف از این مطالعه ارزیابی تغییرات میزان شاخص­های سرمی آسیب قلبی در موش­های صحرایی دچار دیابت تجربی بود. بدین منظور تعداد 30 سر موش صحرایی نر ویستار به طور تصادفی در 2 گروه 15 تایی شاهد سالم و تیمار دیابتی تقسیم شدند. دیابت ملیتوس تجربی نیز با تزریق داخل صفاقی تک دز آلوکسان (mg/kg 120) ایجاد گردید. چهار هفته پس از القاء دیابت، شاخص­های سرمی آسیب قلبی در موش­های مورد مطالعه اندازه­گیری شد. متوسط قند خون گروه دیابتی mg/dl 36±1/263 و گروه شاهد mg/dl 12±7/96 بود که حاکی از وجود اختلاف آماری معنی­دار بین دو گروه بود (000/0=p). میزان سرمی cTnI (تروپونین I قلبی) در موش­های صحرایی مبتلا به دیابت تجربی به طور معنی­داری بیشتر از موش­های صحرایی گروه شاهد بود (002/0=p). هم­چنین فعالیت سرمی آنزیم­های AST (آسپارتات آمینوترانسفراز)، LDH (لاکتات دهیدروژناز) و CK-MB (کراتین کیناز قلبی- مغزی) در گروه دیابت تجربی در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی­داری بیشتر بود. در این مطالعه از لحاظ ارتباط بین مقدار قند خون و میزان تروپونین I قلبی سرم (685/0=r‌، 010/0=p) و نیز سطح  فعالیت سرمی آنزیم­ها شامل AST (862/0=r‌، 000/0=p)، LDH (760/0=r‌، 008/0=p) و CK-MB (590/0=r‌، 014/0=p) همبستگی مستقیم و معنی­دار برآورد گردید.در این مطالعه افزایش میزان cTnI سرم همراه با بالا رفتن میزان فعالیت آنزیم­های سرمی شاخص قلب در موش­های صحرایی دچار دیابت در مقایسه با گروه شاهد موید بروز درجاتی از آسیب عضله قلب است.