ارزیابی اثر محلول‌پاشی اکسید روی به فرم معمول و نانوذرات بر فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و محتوای پرولین در دو رقم Zea Mays L. تحت تنش شوری

به‌منظور بررسی اثر محلول‌پاشی اکسید روی به دو فرم معمول و نانوذرات بر واکنش دو رقم ذرت به شوری، آزمایشی گلدانی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل دو رقم ذرت (تودۀ بذری و سینگل کراس 704)، سه تیمار تغذیۀ برگی (محلول‌پاشی اکسید روی به فرم معمول، به فرم نانوذرات و تیمار عدم محلول‌پاشی آب مقطر) و سه سطح شوری (صفر، 75 و 150 میلی‌مولار کلرید سدیم) بود. وزن خشک اندام هوایی در اثر شوری کاهش یافت و این کاهش در رقم سینگل کراس 704 بیشتر از تودۀ بذری بود. محتوای پرولین، مالون دآلدئید و فعالیت آنزیم‌های سوپراکسید دسموتاز، کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز برگ در واکنش به تنش شوری افزایش یافت. میزان افزایش محتوای پرولین و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی در رقم تودۀ بذری در مقایسه با رقم سینگل کراس 704 بیشتر بود. محلول‌پاشی اکسید روی به دو فرم معمول و نانو سبب افزایش وزن خشک اندام هوایی و فعالیت آنزیم سوپراکسید دسموتاز هر دو رقم شد. صرف نظر از رقم، میزان افزایش فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز تحت تنش شوری در اثر محلول‌پاشی اکسید روی به فرم نانوذرات نسبت به فرم معمول آن کمتر بود. نتایج این آزمایش نشان داد که افزایش محتوای پرولین و فعالیت آنزیم‌های آنتی­اکسیدانی تودۀ بذری ذرت تحت تنش شوری بیشتر از سینگل کراس 704 بود. همچنین نتایج مطالعۀ حاضر بیانگر تأثیر مثبت و بارزتر فرم نانوذرات اکسید روی بر ارقام ذرت بود.