ارتباط کلسیم رژیم غذایی با نشانگرها و تراکم استخوانی در جمعیت بالغین استان بوشهر

زمینه: تراکم استخوانی پایین یکی از عوامل خطر اصلی در شکستگی های حاصل از استئو پروز می باشد. شواهد دلالت بر اثر محافظت کنندگی ریزمغذی و درشت مغذی ها در مقابل اختلالات استخوانی، پیرو افزایش سن دارد. در این مطالعه ارتباط بین کلسیم غذایی با تراکم و همچنین نشانگرهای حساس سرمی استخوانی را در بالغین استان بوشهر مورد بررسی قرار دادیم. مواد و روش‌ها: دراین مطالعه 1028 نفر (36 درصد مرد و 63 درصد زن) از 13 منطقه بوشهر به صورت تصادفی انتخاب شده و بسامد غذایی به وسیله پرسشنامه معتبرارزیابی گردید. تراکم استخوانی مهره های کمری 1 تا 4، استخوان فمور (گردن، مثلث ward و تروکانتر) و قسمت انتهایی ساعد به وسیله دستگاه جذب اشعه x دوگانه (DXA) و C-ترمینال تلوپپتید کلاژن تیپ I (CTX) و استئوکلسین به روش الیزا مورد سنجش قرار گرفت. یافته‌ها: ارتباط معنی داری بین مصرف کلسیم غذایی در افراد شرکت کننده و تراکم استخوانی فمور (گردن فمور 05/0>P، 06/0=r؛ مثلث ward 01/0=P، 07/0=r و تروکانتر 05/0>P، 05/0=r) وجود دارد. اما بین کلسیم غذایی با تراکم استخوانی مهره ها و یک سوم انتهایی استخوان ساعد دیده نشد. آنالیز رگرسیون به صورت معکوس ارتباط معنی داری بین کلسیم غذایی و استئوکلسین سرم (05/0>P، 07/0=r) نشان داد، در حالی که ارتباط معنی داری بین کلسیم غذایی و CTX سرم مشاهده نگردید. نتیجه گیری: مصرف کلسیم می تواند اثر محافظت کنندگی در برابر بروز پوکی استخوان در بالغین داشته باشد، به خصوص این نتیجه‎گیری به-وسیله یافته های مطالعه مبتنی بر کاهش بازگردش استخوانی در افرادی که کلسیم بیشتری دریافت کرده بودند، تقویت می گردد.