ارتباط کانه زایی عنصرآهن با ساختارهای خطی پی سنگی، به کمک مدل های فرکتالی چندگانه در منطقه بافق، ایران مرکزی

مدل‌های چند فرکتالی به عنوان ابزارهایی موثر برای تفکیک واحدهای زمین‌شناسی و نواحی کانه‌زایی از زمینه در سال‌های اخیر استفاده شده است. در این مطالعه، مدل فرکتالی عیار- فاصله از ساختارهای گسلی اصلی (C-DMF) ارایه و توزیع معادن آهن شناخته‌شده در منطقه بافق برای یافتن سیمای کانه‌زایی آهن با توجه به فاصله از گسل‌های پی‌سنگی، گسل‌های سطحی و درزه‌های اصلی بر اساس اطلاعات دورسنجی، ژئوفیزیک هوابردی و پیمایش‌های صحرایی طبقه‌بندی شد. طبقه-بندی کانه‌زایی آهن بر اساس مدل C-DMF در دو برگه زمین‌شناسی 1:100،000 بهاباد و اسفوردی نشان می‌دهد که کانه‌زایی اصلی آهن ارتباط قوی با فاصله از گسل‌های پی‌سنگی و اصلی دارد. بر این اساس فاصله کانه‌زایی آهن در حد آستانه عیاری میان 55% تا 60% در این منطقه کمتر از یک کیلومترنسبت به گسل‌های پی-سنگی است .درحالی که چنین فاصله ای برای درزه‌های اصلی در همین حد آستانه عیاری در حد فاصل میان 1778 تا2344 متر و برای گسل‌های زمین‌شناسی 1:100،000 برگه‌های بهاباد و اسفوردی، در دو حد آستانه عیاری میان 43 % تا 60% در حد فاصل میان 3162 تا 4365 متر می‌باشد. بنابراین این موضوع، نشان-دهنده یک ارتباط مثبت بین کانه‌زایی آهن و گسل‌های پی‌سنگی می باشد . به بیان دیگر شواهد همجواری کانه‌زایی پر عیارآهن پرکامبرین با گسل‌های پی‌سنگی، دال بر رویدادهای تکتونیکی همزمان با کافت است. در انتها لازم به ذکر است که مدل فرکتالی C-DMF ارائه شده در این تحقیق، می‌تواند کلیدی برای اکتشاف ذخایر معدنی ماگمایی و هیدروترمال باشد.